مغبر

معنی کلمه مغبر در لغت نامه دهخدا

مغبر. [ م ُ غ َب ْ ب َ ] ( ع ص ) غبارآلوده و تیره رنگ. ( غیاث ) ( آنندراج ). خاک آلود. گردآلود. گردزده. گردگرفته. گردناک. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
هوای روشن از رنگش مغبر گشت و شد تیره
چو جان کافری کشته ز تیغ خسرو والا.فرخی.جوانیش پیری شمر، زنده مرده
شرابش سراب و منور مغبر.ناصرخسرو.- گوی مغبر ؛ کنایه از کره خاکی. کره زمین :
خفته چه خبر دارد از چرخ و کواکب
ما را ز چه رانده ست بر این گوی مغبر.ناصرخسرو.|| کسی که موی و ریش آن گردآلوده و چرکین باشد. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ).
مغبر. [ م ُ ب ِ ] ( ع ص ) تیره رنگ. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) :
هوای تو به من بر کرد خواهد
زمانه مظلم و آفاق مغبر.مسعودسعد.خود عهد خسروان را جز عدل چیست حاصل
زین جیفه گاه جافی زین مغسرای مغبر .خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 189 ).|| برانگیزاننده غبار. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || آنکه سعی و کوشش می کند در طلب چیزی. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || بسیار بارنده. ( ناظم الاطباء ).

معنی کلمه مغبر در فرهنگ معین

(مُ غَ بَّ ) [ ع . ] (ص . ) تیره رنگ .

معنی کلمه مغبر در فرهنگ عمید

۱. غبار آلوده، گردآلوده.
۲. تیره رنگ.

معنی کلمه مغبر در فرهنگ فارسی

۱ - ( اسم ) غبار آلود . ۲ - تیره رنگ .
غبار آلوده و تیره رنگ خاک آلود

معنی کلمه مغبر در ویکی واژه

تیره رنگ.

جملاتی از کاربرد کلمه مغبر

جوانیش پیری شمر، مرده زنده شرابش سراب و منور مغبر
هوای تو به من برکرد خواهد زمانه مظلم و آفاق مغبر
وان غرۀ غرا چرا گردیده مغبر با خاک همسر
لا زالت الثواقت فی لجه الدجی مغبرة بتربة اقدام بهلوان
تغیرت البلاد و من علیها و وجه الارض مغبر قبیح‌
زمین گردد از نعل اسبان مقرنس هوا گردد از گرد میدان مغبر
ز گرد راه و تف آفتاب و گرمی روز دو عبهرش شده تاری دو نرگسش مغبر
خفته چه خبر دارد از چرخ و کواکب؟ دادار چه رانده است بر این گوی مغبر؟
هوای روشن از رنگش مغبر گشت و شد تیره چو جان کافر کشته ز تیغ خسرو والا
هزار حیف که مامون بی حیا آخر نکرد شرم ز پیمغبر وخدای رضا