مغالطه

آنارشیسم فلسفی پس از انتشار کتاب‌های طرفدار آنارشیست مانند اصول اخلاقی و تعهدات سیاسی اثر آ. جان سیمونز، با انتقادات جامعهٔ علمی روبرو شد. ویلیام ادموندسون، استاد حقوق، مقاله‌ای نوشت که برخلاف سه اصل مهم آنارشیست فلسفی استدلال می‌کند و آن را مغالطه‌آمیز می‌داند. ادموندسون ادعا می‌کند که گرچه فرد وظیفهٔ اطاعت به دولت ندارد، اما این بدان معنا نیست که آنارشیسم نتیجه‌ای اجتناب‌ناپذیر است و دولت همچنان از نظر اخلاقی مشروع است. در مسئلهٔ اقتدار سیاسی، مایکل هومر از آنارشیسم فلسفی دفاع می‌کند و ادعا می‌کند که «اقتدار سیاسی یک توهم اخلاقی است».

سیستم‌های اخلاقی هنجاری وجود دارند که نیازمند اصول و قواعد رسیده از جانب خدا نیستند. از جمله آنها، اخلاق فضیلت‌گرا، قرارداد اجتماعی، اخلاق کانتی، فایده‌گرایی و عینی‌گرایی هستند. سم هریس، نسخه اخلاقی (قانون‌سازی اخلاقی) پیشنهاد داده که در آن این تنها یک مسئله فلسفی نیست، بلکه می‌تواند به صورت معنی‌داری توسط علم اخلاق صورت گیرد. هر نوع سیستم علمی اینچنینی بایستی به نقدهای مغالطه طبیعت‌گرایانه نیز پاسخگو باشد.

همچنین نگاه کنید به: شی‌انگاری (مغالطه)

در نمودار بالایی، به نظر می رسد که مسیر حرکت فوتون ها مشخص است: اگر یک فوتون از بالای دستگاه خارج شود، باید از طریق مسیر آبی آمده باشد، و اگر فوتون از کنار دستگاه خارج شود باید از مسیر قرمز آمده باشد. با این حال، مهم است که در نظر داشته باشید که فوتون تا زمانی که تشخیص داده شود، در برهم نهی مسیرها قرار دارد. فرض بالا - که "باید از طریق" یکی از مسیرها آمده باشد - نوعی "مغالطه جدایی" است.

همه ادعاهای ابطال ناپذیر مغالطه نیستند. زمانی یک ادعا مغالطه است که بر درستی یا نادرستی آن اصرار داشته باشیم.

اما هنگامی که دو گزاره «بیضی، دایره‌است» و «بیضی، استوانه است» کنار هم قرار می‌گیرد، روش استدلال منطقی مغلطه‌ای در جهت ارتباط‌دهی میان این دو گزاره نمی‌بیند. به‌بیان‌دیگر از جهت سلامت شکل گزاره مغالطه‌ای دیده نمی‌شود؛ اما ضروری است از دید راست‌آزمایی دلالت و ذات گزاره‌ها که آیا دارای قوام عقلی هستند یا خیر، به فلسفه روی آورد و همین مسئله تفاوت بنیادین میان منطق و فلسفه را می‌نمایاند.

و مثالی نماییم مر پدید آمدن انواع را از یکی شخص، چنانک این شبهت از دل ضعفا برخیزد. گوییم شکی نیست‌اندر آنک جنس علویان از علی سلام الله علیه بودو او یک شخص بود و فرزندان او که علویان‌اند امروز انواع‌اند: یکی نوع حسنی‌اندو یکی نوع حسینی‌اندو نوعی عقیلیان‌اندو یکی نوع زیدیان‌اند و نوعی بکریان و جز آن، و ما دانیم که نوع حسنی از شخص حسن‌اند کو یک شخص بود، و نوع حسینی از شخص حسین‌اند کو نیز یک شخص بود، و دیگر انواع هر یکی نیز از یک شخص پدیدآمده‌اند. پس از قیاس این مغالطه که ابوالهیثم یاد کرده است ایدون بایستی که نخست هزاران علوی حسنی بودی که ایشان نوع‌اند، آنگاه حسن بودی که او شخص بود، و این سخن خردمندان نباشد.

پژوهش‌های علمی گسترده ادعای بنیادین طراحی هوشمند — که فرگشت و انتخاب طبیعی وجود موجودات زنده را توجیه نمی‌کند — را رد کرده‌اند و طرح آن را مغالطه‌ای از نوع ذوالحدین جعلی می‌دانند.

استنباط‌های اشتباه مغالطه نامیده می‌شوند. فیلسوفان منطق مادی فهرستی از مغالطه‌ها را گردآوری کرده و روان‌شناسان شناختی دلایل مغالطه توسط انسان‌ها را با بررسی ابزارهای شناختی انسان مطالعه می‌کنند.