معمار

لامکان را پس ازین پرکند از منظر کاخ دهر را همت عالی تو گر معمار است

می رسد زود به معراج فنا دست بدست هرکه را خانه برانداختگان معمارند

هفتم فلک ایوانت و ایوان فلک قصرت ای داده به تو نصرت معمار جهان‌داری

بنیاد شکایت تو نهادی، ور نه معمار، بنای خانه بد ننهاده

تا تو معمار گشته ای، یک گام در جهان هنر خراب نماند

شست دستش را به آب زندگی معمار صنع خضر دیوار یتیمی را اگر آباد کرد

در خانه همان بار به دوشم چه توان‌کرد معمار ازل رنگ بنایم ز نفس ریخت

کی توان گفتن شود موجود بی موجد پدید نقش بی‌نقاش نبود خانه بی‌معمار نیست

ز معمار خرابی بس که همچون گنج معمورم چو مرهم عاقبت گل می‌کند از زخم ناسورم

نادره معمارِ سرایِ وجود برزگر مزرع صحرای جود