معصفر

چون علت زایل شد بگشاد زبانم مانند معصفر شد رخسار مزعفر

دایم از خون دشمنان ملک صفحه تیغ او معصفر باد

بر زمین آنجا که رزم آرد ز عکس موج خون از ثریا تا ثری گویی معصفر کرده اند

نقل است که چون از مکه می‌آمد به همدان رسید. تخم معصفر خریده بود. اندکی از او به‌سر آمد، برخرقه بست. چون به بسطام رسید یادش آمد. خرقه بگشاد، مورچه‌ای از آنجا به‌در آمد. گفت: ایشان را از جایگاه خویش آواره کردم.

چون رخ و اشک عدوت از شفق شام و صبح کاشته در باغ چرخ معصفر و زعفران

گوئی از آن رگ گلو ریخته‌اند در رزان این همه خون که می‌کند آتشی و معصفری

همه باغ کله ست و اندر کشیده بهر کله ای پرنیانی معصفر

رخ مخالف تو روز و شب زریری باد رخ موافق تو سال و ماه معصفری

آبش چو کوثر است و چو دُر سنگ ریزه‌ها بادش نسیم عنبر و خاکش معصفر است

پی نقاشی سراچه باغ دارد اندر صدف معصفر گل