مظهر

این چنین مظهر همه از غیب دان بعد از این عطّار گشته غیب دان

محبا حبیب الله آن مظهر لطف سپهر شرف آفتاب سعادت

جوهرذاتم عیان اندر عیان مظهر من هم نهان اندر نهان

شد درون جوهرم عشقش نهان لیک در مظهر کنم او را عیان

درونش مهبط انوار خود ساز زبانش مظهر اسرار خود ساز

امروز برآمد زحرم مظهر بیچون امروز بود میلاد آن میر عرب را

هرکه مظهر را بخواند در بلا آن بلا گردد به پیش او هبا

هر چه بینی مظهر اسمای اوست مظهر ما در همه اشیانگر

هرچه بینی مظهرش باشد بصر بینیش لیکن مقابل ای پسر

نخست فیض ازل اولین تجلی حق که او است مظهر فیّاض کُل، به هر زمنی