مطیر

معنی کلمه مطیر در لغت نامه دهخدا

مطیر. [ م َ ] ( ع اِ ) باران. ( غیاث ). باران و جای باران رسیده. ( آنندراج ). مکان مطیر؛ جای باران رسیده. ( منتهی الارب ). ممطور و یقال یوم ماطر و مطیر و ممطور؛ یعنی روزی که در آن باران باشد. ( از اقرب الموارد ). بارانی.باران دار. بارنده. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
- ابر مطیر ؛ ابر بارانی. ابر بارنده :
نیارد کنون تازگی بار تو
نه خورشید رخشان نه ابر مطیر.ناصرخسرو.بیقرار است همچو آب سراب
دود تیره ست همچو ابر مطیر.ناصرخسرو.قدر او چرخ بلند و رأی او شمس مضی
قدر او بحر محیط وجود او ابر مطیر.سنایی.زمین ز حلم تو مایل شود به صبر صبور
هوا ز طبع تو حامل شود به ابر مطیر.ابوالفرج رونی.یاد دستت میکند باد بهاری بیش از این
لاجرم وامیشود هر دم دل ابر مطیر.سلمان ساوجی.ز بسکه کوه کشیده ست نم ز ابر مطیر
توان کشید رگ از سنگ همچو مو ز خمیر.( یادداشت به خط مرحوم دهخدا، بدون ذکر نام شاعر ).- عارض مطیر ؛ ابر مطیر. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
از خرمی چو عرصه جنت کند زمین
چون بگذراند از بر او عارض مطیر.سوزنی ( یادداشت ایضاً ).|| خجلت زده. ( غیاث ) ( آنندراج ).
مطیر. [ م ُ طَی ْ ی َ ] ( ع ص ) چوب یا چوب تر و تازه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). چوب و چوب تر و تازه. ( ناظم الاطباء ). چوب و گویند مطری [ م ُ طَرْ را ] که مقلوب این کلمه است. ( از اقرب الموارد ). || شکافته و شکسته و مقلوب مطری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). شکافته و شکسته. ( از اقرب الموارد ). || نوعی از چادر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). نوعی از بُرد. ( از اقرب الموارد ). || جامه به مرغان کرده. ( مهذب الاسماء ). نوعی از چادر که در آن نقش مرغان کنند. ( ناظم الاطباء ). مصور به تصاویر طیور. ( غیاث ) ( آنندراج ) :
کشد دشت را گه بساطمدثّر
دهد باغ را گاه حلّه ی ْ مطیَّر.ناصرخسرو ( دیوان چ تقوی ، ص 150 ).با صورت نیکو که بیامیزد با او
با جبه سقلاطون با شعر مطیر.ناصرخسرو.آن جفت را کز او شد قوس قزح ملون
و آن طاق را کزو شد صحن فلک مطیر.خاقانی.
مطیر. [ م َطْ ی َ ] ( ع اِ ) گریز و فرار. || کل مطیر؛ هر طرف. ( ناظم الاطباء ).

معنی کلمه مطیر در فرهنگ معین

(مُ طَ یَّ ) [ ع . ] ۱ - (ص . ) تر و تازه . ۲ - نوعی پارچة کتانی .
(مَ ) [ ع . ] (ص . ) بارنده ، بارانی .

معنی کلمه مطیر در فرهنگ عمید

۱. بارانی.
۲. باران دیده، باران خورده.
دارای تصویر پرندگان (چادر ).

معنی کلمه مطیر در فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - نوعی چادر که در آن تصویر صیور ( پرندگان ) باشد . ۲ - نوعی پارچ. برد ( که ظاهرا بنقش طیور منقوش بود ) : از انواع فواکه و الوان ریاحین زمین چون دیبای مشجر و هوا چون حل. زیبای مطیر ...
قطره ای از باران

معنی کلمه مطیر در ویکی واژه

بارنده، بارانی.
تر و تازه.
نوعی پارچة کتانی.

جملاتی از کاربرد کلمه مطیر

ای ماه فضل را ز گریبان تو طلوع وی ابر مکرمت ز سر انگشت تو مطیر
ابر مطیر از مطر، ریخته لؤلوی تر طرف چمن را نگر، کامده عنبر فشان
کف بخشنده او ابر مطیر لفظ فرخنده او در خوشاب
از تو گیرد مایه هر شاعر که بستاید تو را تو چو دریایی و طبع شاعران ابر مطیر
کشید تیر زحلقوم او شه شهداء ز دیده اشک فرو ریخت هم چو ابر مطیر
ز دیبای رومی ستاره نماید ز پولاد هندی پرند مطیر
چه مایه ها که ز طبع تو می، بیند وزد هوای فصل بهار و سخای ابر مطیر
آیا شهی‌ که به جود تو نسبتی دارد نسیم باد صبا و سرشک ابر مطیر
طوف حاجت را به از کوی تو کو رکن مقام کشت روزی را به از دست تو کو ابر مطیر
بر تو عالم چون ننازد؟ آفتابی آفتاب وز تو گلبن چون نبالد؟ ابری و ابر مطیر