مطعم

معنی کلمه مطعم در لغت نامه دهخدا

مطعم. [ م َ ع َ ] ( ع مص ) خوردن. || ( اِ ) طعام ، خوراک. ج ، مطاعم. ( ناظم الاطباء ). آنچه که خورند. ( از اقرب الموارد ) :
سیری آز و نیاز خلق جهان را
در کف رادش نهاده مطعم و مشرب.سوزنی ( دیوان چ شاه حسینی ص 18 ).صوفئی از فقر چون در غم شود
عین فقرش دایه و مطعم شود.مولوی.|| سفره خانه. مهمانخانه. موضعالطعم. ( از اقرب الموارد ) ( از محیطالمحیط ).
مطعم. [ م ِ ع َ ] ( ع ص ) مرد نیک خورنده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مطعم. [ م ُ ع َ ] ( ع ص ) بختور و مرزوق. ( منتهی الارب ). مرد بختور و مرزوق.( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مرزوق. ( اقرب الموارد ).
مطعم. [ م ُ ع ِ ] ( ع ص ) آن که میخوراند و آن که طعام میدهد. ( ناظم الاطباء ).
مطعم. [ م ُ طَع ْ ع ِ ] ( ع ص ) شیری که گرفته باشد در مشک شیرینی و خوشبویی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). شیری که در مشک مزه و خوشبویی گرفته باشد. ( ناظم الاطباء ) ( از محیطالمحیط ) ( از اقرب الموارد ) . || شتر و ناقه با مغز استخوان و با پیه . ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از محیطالمحیط ).

معنی کلمه مطعم در فرهنگ معین

(مَ عَ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - جای غذا خوردن . ۲ - خوراک ، طعام . ج . مطاعم .

معنی کلمه مطعم در فرهنگ عمید

۱. جای غذا خوردن.
۲. خوراک، خوردنی.

معنی کلمه مطعم در فرهنگ فارسی

جای غذاخوردن ، خوراک، خوردنی
( اسم ) محل غذا خوردن . ۲ - خوردنی غذا جمع : مطاعم .
به نیزه زدن یا محل طعن جمع مطاعن

معنی کلمه مطعم در ویکی واژه

جای غذا خوردن.
خوراک، طعام.
مطاعم.
رستوران

جملاتی از کاربرد کلمه مطعم

قومی دیگر به خیره هر سو پویا تا ز چه ره پر کنند مشرب و مطعم
نیاوردی کسی در گوش آواز خطیبان را فلو لا بسمعوا منهم هو المطعم هوالرازق
نه ز پی مطعم و مشرب شدم نه ز پی ثروت و منصب شدم
و هل بطن عمرو غیر شبر لمطعم؟
قوله: رَبَّنا وَ ابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولًا و عن محمد بن جبیر بن مطعم عن ابیه انّ رسول اللَّه (ص) قال: لی خمسة اسماء انا محمد و انا احمد و انا الماحی الّذی یمحو اللَّه بی الکفر و انا الحاشر الّذی یحشر الناس علی قدمیّ و انا العاقب آخر الانبیاء».
هاشم جد مصطفی است، و مطلب جد شافعی، و عبد مناف را دو پسر دیگر بود: عبد الشمس و نوفل. عبد الشمس جد عثمان بن عفان بود و نوفل جد جبیر بن مطعم.
قال ابن عباس: هم المطعمون یوم بدر و نظیره قوله عز و جل: إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ لِیَصُدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ.
وای دردا و حسرتا که نگشت زندگی صرف مطعم و مشرب
قول النبی (ص): انّ الجنّة تشتاق الی اربعة نفر: صائم رمضان و تالی القرآن و حافظ اللسان و مطعم السّغبان.
به نور گمشدگان را دل تو مشرق و مطلع به رزق جانوران را کف تو مشرب و مطعم
مقالهٔ اول که سه فصل دارد، ابتدا از اختلاف حیوانات به لحاظ ماوی، مطعم، اخلاق، اعمال و اعضاء بحث کرده و در ادامه اعضای کلیه و اعضای آلیه آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد.