مصیر

معنی کلمه مصیر در لغت نامه دهخدا

مصیر. [ م َ ] ( ع مص ) بازگردیدن کار. ( منتهی الارب ). صیر. صیرورة. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بازگشتن. ( ترجمان القرآن جرجانی ص 89 ) ( آنندراج ). رجوع به صیر و صیرورت شود. ( غیاث ). || گشتن از حیّز به جنبانیدن. ( المصادر زوزنی ). || گشتن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ). || میل کردن به سوی کسی. ( منتهی الارب ).
مصیر. [ م َ ] ( ع اِ ) روده. ج ، اَمْصِرة، مُصْران. جج ، مصارین. ( بحر الجواهر ) ( منتهی الارب ماده م ص ر ). رودگانی. ج ، مُصران. ( مهذب الاسماء ). معی. ( بحر الجواهر ).
مصیر. [ م َ ] ( ع اِ ) بازگشت گاه. ( دهار ). مآب. مرجع. برگشتگاه. بازگشتگاه. بازگشت جای. ( یادداشت مؤلف ). جای بازگشت آب ، یا عام است. ( منتهی الارب ). جای بازگشتن. ( آنندراج ) ( مهذب الاسماء ) ( غیاث ). || ( اِمص ) بازگشت. ( ناظم الاطباء ). بازگشت کار. صیور. ( یادداشت مؤلف ) :
باد ارکان دین و دولت را
سوی او مرجع و مصیر و مآب.سوزنی.تا مآب و مصیر و ملجاء خلق
نبود جز به خالق وهاب...سوزنی.
مصیر. [ م َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان موگوئی بخش آخوره شهرستان فریدن واقع در 25هزارگزی باختر آخوره با 672 تن جمعیت. آب آن از رودخانه و چشمه و راه آن اتومبیلرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10 ).

معنی کلمه مصیر در فرهنگ معین

(مَ ) [ ع . ] (مص ل . ) ۱ - گردیدن ، گشتن . ۲ - رجوع کردن ، بازگشتن . ۳ - انتقال یافتن . ۴ - منتهی شدن .

معنی کلمه مصیر در فرهنگ عمید

محل بازگشت.

معنی کلمه مصیر در فرهنگ فارسی

دهی از دهستان مو گوئی بخش آخور شهرستان فریدن . جلگه سردسیر . دارای ۶۷۲ تن سکنه . آب از رودخانه محلی . محصول : غلات حبوبات عسل کوهی گردو انگور جنگلی . شغل مردم : کشاورزی و گله داری است .
بازگشتن ، بازگشت ، محل بازگشت ، عاقبت امر
۱- ( مصدر ) گردیدن گشتن تحول یافتن . ۲ - رجوع کردن بازگشتن . ۳- انتقال یافتن . ۴ - منتهی شدن . ۵- ( اسم ) محل بازگشت . ۶- پایان کار عاقبت امر .
روده جمع امصره و مصران

معنی کلمه مصیر در ویکی واژه

گردیدن، گشتن.
رجوع کردن، بازگشتن.
انتقال یافتن.
منتهی شدن.

جملاتی از کاربرد کلمه مصیر

زایر آمال را انعام تو نعم المآب حاجب حاجات را درگاه تو نعم المصیر
«هذا وَ إِنَّ لِلطَّاغِینَ» التأویل هذا هو جزاء المتّقین و نعت مآبهم، «وَ إِنَّ لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ» ای لشرّ مصیر و مرجع.
چون ترا کردم به دل بر دیگران «نعم البدل» ور بدیشان بازگردم ز ابلهی «بس المصیر»
گر بهشتم بی تو منزلگه بود بئس المصیر با تو گر دوزخ مرا مأوا بود حسن المآب
ز حد چین و ختن تا بحد مصر و یمن بود ائمه دین را بتو مصیر و مآب
خجسته باد باغستان خلدش مبارک باد آن نعم المصیرش
و عن انس عن النّبیّ (ص) قال: «یخرج اللَّه رجلا من اهل النّار و رجلا من اهل الجنّة، فیقول للرّجل من الجنّة کیف وجدت مقیلک؟ فیقول یا رب خیر مقیل و خیر مصیر صار الیه العباد! فیقول اللَّه ارجع إلی منزلک فانّ لک عندی الزّیادة من الکرامة.
أُولئِکَ مَأْواهُمُ النَّارُ ای مصیرهم و مرجعهم. النّار بِما کانُوا یَکْسِبُونَ من الکفر و التکذیب.
قاسم بر آستان جلالت نهاده سر جز خاک آستان تو جان را مصیر نیست
ازدواج صورتی فیلمی سینمایی به کارگردانی منوچهر مصیری محصول سال ۱۳۸۳ ایران است.
این جهان دارالشرور و مر ترا دارالسرور این جهان بئس المصیر و مر ترا نعم‌القرار