مصحف

مصحف گشاد و دولت و اقبال بهر فال در خط اول آیت الصلح خیر بود

گر نخواند از مصحف رخسار او حرفی کتاب در ثنای او هزاران نظم و نثرش از بر است

پیش عارف که ز اوراق جهان حسن تو دید مصحف روی ترا جمله جهان آیاتست

سوره توحید یا اخلاص یک سوره مکی است که دارای ۴ آیه است. توحید در مصحف عثمانی سوره ۱۱۲ است و در جزء سی‌ام قرار دارد و از حیث ترتیب نزول بر اساس نظر محمد هادی معرفت مبتنی بر روایت ابن‌عباس سوره ۲۲ است.

به باور مؤمنین مسلمان، این سوره در پاسخ به پرسش یهودیان دربارهٔ خدا نازل شده است. سوره با واژه «قُل» آغاز می‌شود که در نسخهٔ رسمی قرآن موجود است، اما در مصحف ابن مسعود، مصحف ابی بی کعب، سکه‌های ضرب شده در دوران عبد الملک بن مروان (۶۹۶–۶۹۹) و همچنین کتیبه‌های مسجد عمری (۷۱۷–۷۲۰) غایب است. گیوم دی بر این نظر است که واژه «قل» که معنای «بر من نازل شده» را می‌دهد، توسط کاتبان و تحریرگران قرآن به هدف نشان دادن قرآن به عنوان کلامی که از خداوند نازل شده، اضافه شده است.

پاسبان گنج ایمانی، مرو ای دل به خواب مصحف یاد حقی، خود را مکن باطل به خواب

سوره حاقّه یا الحاقّه در ترتیب مصحف عثمانی شصت و نهمین سوره قرآن است و ۵۲ آیه دارد. این سوره پس از سوره مُلک و پیش از سوره معارج نازل شده و در ترتیب نزول به آن رقم‌های ۶۶ تا ۷۷ داده شده‌است. بنا به سیاق آیاتش از سوره‌های مکی محسوب می‌شود.

چنان افسرده شد هنگامه بر گرد سرگشتن که گرد از مصحف بال و پر پروانه می ریزد

خُلق و خوی و منطق آن پاک رای جمع در وی همچو اندر مصحف آی

آیات حسنت مصحف است وخط و خالت سورها سر تا بپایت جزو جزو در حمد حق گویاستی

پر از گوهر حمد و اخلاص گشت زبان و دل از این چنین مصحفم

یک دست به مصحف و دگر دست به جام گه نزد حلال مانده گه نزد حرام

این مصحف حروف مقطع که ریخته اجزای او بصفحۀ هامون حسین تست