معنی کلمه مصاحف در لغت نامه دهخدا
پر طاوس در اوراق مصاحف دیدم
گفتم این منزلت ازقدر تو می بینم بیش.سعدی ( گلستان ).و رجوع به مصحف شود.
مصاحف
پر طاوس در اوراق مصاحف دیدم
گفتم این منزلت ازقدر تو می بینم بیش.سعدی ( گلستان ).و رجوع به مصحف شود.
معنی کلمه مصاحف در فرهنگ معین
معنی کلمه مصاحف در فرهنگ عمید
معنی کلمه مصاحف در فرهنگ فارسی
( اسم ) جمع مصحف : ۱ - کتابها ۲- قر آنها : پر طاوس براوراق مصاحف دیدم گفتم این منزلت از قدر تو می بینم بیش . ( سعدی ) ۳- یکی از اشکال خطوط اسلامی .
جمع مصحف به معنی کراسه ها
معنی کلمه مصاحف در دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] مصاحف، مجموعه گردآوری شده قرآن در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم و صحابه را می گویند.
«مصاحف» جمع « مصحف » (به ضم میم و نیز کسر و فتح آن) به معنای اوراق مکتوبی است که جلد شده باشند. قرآن را به این نام خوانده اند؛ چون جامع اوراق نوشته شده است. این واژه از واژه های اصیل عربی است و بارها در سخنان رسول اکرم به کار رفته است.در حوزه ع لوم قرآنی «مصحف» به مجموعه گردآوری شده قرآن در زمان پیامبر یا پس از آن توسط صحابه گفته می شود.
پیشینه نوشتن مصاحف
سابقه این گردآوری و نوشتن «مصاحف» به زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم و دوره نزول قرآن برمی گردد. آن گونه که در تاریخ آمده است، حمزه عموی پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم که در سال سوم هجری در جنگ احد شهید شد، مصحفی مخصوص خود داشت.
مهم ترین صاحبان مصاحف
مهم ترین گردآورندگان قرآن و صاحبان مصاحف عبارتند از: امام علی علیه السّلام؛ ابن مسعود ؛ ابی بن کعب ؛ مقداد بن اسود ؛ معاذ بن جبل ؛ ….این نکته از امتیازات اسلام است که پیروان آن در گردآوری و حفظ کتاب مقدس خویش نهایت اهتمام را مبذول داشته اند.
معنی کلمه مصاحف در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه مصاحف
و قال اکثروا الطّواف بالبیت قبل ان یرفع و ینسی النّاس مکانه و اکثروا تلاوة القرآن قبل ان یرفع، قالوا هذه المصاحف ترفع فکیف بما فی صدور الرّجال؟ قال یسری علیه لیلا فیصبحون منه فقراء و ینسون قول لا اله الّا اللَّه فیقولون فی قول اهل الجاهلیّة و اشعارهم فذلک حین یقع علیهم القول و قال لا تقوم السّاعة حتّی یرجع القرآن من حیث نزل له دویّ کدوی النّحل فیقول الرّب عزّ و جل ما بالک فیقول یا ربّ منک خرجت و الیک اعود و اتلی و لا یعمل بی اتلی و لا یعمل بی.
براز معانقه ناز کان بلمس شجاع لب از مصاحفه شاهدان ببوسه کریم
دیوان مصاحف ظهور است عنوان محائف شرف بود
«ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَی الْجَحِیمِ» الالف فی «الی» فی نسخة المصاحف و هی زائدة، و المعنی: انهم فی وقت اکلهم و شربهم لا یعذّبون بالنار ثمّ یردّون الی الجحیم. و قیل: هذا کقولهم: فلان یرجع الی مال و نعمة، ای هو فیها یرید لا مخلص لهم و لا مرجع الامن نوع من العذاب الی نوع من العذاب.
و عن ابی الدّرداء قال قال رسول اللَّه (ص): خذوا العلم قبل ان یذهب، قلنا فکیف یذهب العلم و القرآن بین اظهرنا قد اثبته اللَّه فی قلوبنا و اثبتناه فی مصاحفنا نقرأه و نقرئه ابنائنا فغضب. ثمّ قال و هل ضلّت الیهود و النّصاری الا و التّوراة بین اظهرهم ذهاب العلم ذهاب العلماء.
پنج حس از مصاحف نور و حیات جامعت یاد گرفته ز اوستا ظاهر پنج آیتی
وَ قالَ مُوسی قرأ مکی بغیر واو و کذلک هو فی مصاحفهم، ای قال موسی جوابا لهم عن قولهم: ما سَمِعْنا بِهذا فِی آبائِنَا الْأَوَّلِینَ، ای ربّی اعلم بالانبیاء قبلنا. و قیل معناه رَبِّی أَعْلَمُ بی انّ الّذی جئت به من عنده و بامره، ای هو اعلم بذلک منکم حیث نسبتمونی الی الکذب و السّحر، وَ مَنْ تَکُونُ لَهُ عاقِبَةُ الدَّارِ.
پر طاووس در اوراق مصاحف دیدم گفتم این منزلت از قدر تو می‌بینم بیش
قول سوم آنست که سبع مثانی همه قرآن است، چنانک جای دیگر گفت: «کِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِیَ» و المراد بالسّبع، سبعة اسباع القرآن، و تقدیره: و هو القرآن العظیم. می‌گوید ترا هفت سبع مثانی دادیم و آنست قرآن عظیم و همه قرآن، مثانی گفت از بهر آنک دو بار آن را نسخت کردند: یک بار در لوح محفوظ و یک بار در مصاحف، و بیانه فی قوله عزّ و جلّ: «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ» ای من بعد اللّوح المحفوظ. و قیل انّما سمّاه مثانی لان اکثره یتنوّع نوعین: امر و نهی، وعد و وعید، محکم و متشابه، مجمل و مفسر، ناسخ و منسوخ، تنزیل و تأویل، عامّ و خاصّ، و قیل یثنی صاحبه عن ارتکاب المحارم بما فیه من انواع الوعید.