مشکات

مشکات

معنی کلمه مشکات در لغت نامه دهخدا

مشکات. [ م ِ ] ( ع اِ ) طاقی فراخ که درآن چراغ نهند و قندیل گذارند. ( از غیاث ) ( از آنندراج ). مأخوذ از مشکوة تازی و بمعنی آن. ( ناظم الاطباء ). مشکاة. آلتی که در آن چراغ و قندیل گذارند... رسم الخط صحیح این کلمه در عربی مشکاة و رسم الخط قرآنی مشکوة است ولی نویسندگان ایرانی آن را مانند حیات و زکات ، «مشکات » نویسند. و رجوع به مشکاة و مشکوة شود.
مشکاة. [ م ِ] ( ع اِ ) سوراخ ناگذاره که چراغ نهند در وی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). هر سوراخ غیرنافذ. و در سوره ٔنور: مثل نوره... یعنی سوراخی است که در آن چراغ است و گفته اند مشکاة لوله ای است در میان قندیل و مصباح فتیله مشتعل است. ( از محیطالمحیط ) ( از اقرب الموارد ). روزن که گذاره ندارد در دیوار. ( ترجمان القرآن ). سوراخ ناگذاره که چراغ در وی نهند. ( ناظم الاطباء ).

معنی کلمه مشکات در فرهنگ معین

(مِ ) [ ع . مشکاة ] (اِ ) جایی که در آن چراغ بگذارند.

معنی کلمه مشکات در فرهنگ عمید

منفذ و جایی که در آن چراغ بگذارند، هر جایی که در یا روی آن چراغ گذاشته شود.

معنی کلمه مشکات در فرهنگ فارسی

منفذوجائی که در آن چراغ بگذارند، هرجائی که در آن یاروی آن چراغ گذاشته شود
( اسم ) آلتی که در آن چراغ و قندیل گذارند جایی که در آن چراغ نهند . توضیح رسم الخط صحیح آن در عربی مشکاه و در رسم الخط قر آنی مشکوه است ولی بشیو. نویسندگان ایرانی در فارسی مشکات درست تر است .

معنی کلمه مشکات در فرهنگ اسم ها

اسم: مشکات (دختر، پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: meškāt) (فارسی: مشکات) (انگلیسی: meshkat)
معنی: مکان نورانی، چراغدان، طاقی بلند که چراغ را در آن گذارند، از واژه های قرآنی، ظرف بلورین که در آن چراغ می افروختند و نور از آن به هر سو منعکس می شد و فضای زیادی را روشن می کرد، ( در عرفان ) مراد از مشکات نفس است در مرتبه ی بالملکه و یا عقل بالمستفاد

معنی کلمه مشکات در دانشنامه عمومی

مِشکات یا مشکان یا مشکون شهری کوچک از توابع بخش مرکزی شهرستان کاشان در استان اصفهان ایران است.
مِـشکات شمالی ترین شهر استان اصفهان است که در ۲۵ کیلومتری شهر کاشان ، ۱۹۵ کیلومتری تهران و هفتاد کیلومتری قم واقع شده است؛ این شهر در حاشیهٔ کویر و مسیر جادهٔ ابریشم، حد فاصل بزرگراه قم–کاشان و جادهٔ ترانزیت مرکز–جنوب واقع قرار دارد.
جمعیت شهر مِشکات طبق سرشماری سال ۱۳۹۵ از این قرار است:
جمعیت: ۵٬۳۵۷ نفر
خانوار: ۱۶۸۷
این شهر از جنوب به اتوبان کاشان–قم دسترسی دارد و از شمال به جاده قدیم کاشان–قم. محصولات کشاورزیِ این شهر عبارتند از زردآلو، آلوچه ( همان گوجه سبز ) ، بادام، باقلا، انار، انجیر، هندوانه، خربزه، طالبی و دیگر محصولات گرمسیری. آب و هوای این منطقه در زمستان ها سرد و خشک و در تابستان ها گرم می باشد. این شهر از جنوب به رشته کوه های «زاگرس» ختم می شود و از شمال به کویر مرکزی ایران.
پیش از اینکه این منطقه تبدیل به شهر گردد دو روستای مجزا از هم بوده است. یکی روستای محمودآباد و دیگری روستای مَشگان. این دو روستا کاملاً به هم چسبیده بودند و تنها عامل انفصالِ فیزیکیِ آن ها جادهٔ قدیم قم–کاشان بود. روستای محمودآباد در ضلع شمالی این جاده و منتهی به کویر مرکزی بود و روستای مَشگان در ضلع جنوبیِ جاده قرار داشت و منتهی به رشته کوه های واقع در این منطقه بود.
پیش از احداث اتوبان قم–کاشان، جادهٔ قدیم تنها مسیر ارتباطی میانِ قم و کاشان بود که از بین این دو روستا عبور می کرد و البته این جاده مسیر ترانزیتی جنوب به مرکز ایران نیز بود. به همین دلیل، همه ساله تصادفات شدیدی نیز در این محور صورت می گرفت و قربانیان زیادی از این دو روستا بر جای می گذاشت.
این جاده تا حدود سال ۱۳۵۴ وضعیت آسفالت و علامتگذاری مناسبی نداشت و در این سال بود که به دلیل افزایش حجم تردد به طور اساسی زیرسازی و آسفالت گردید.
پیش از این که تردد در این جاده رونق بگیرد، اهالی هر دو روستای سابق ( ناحیهٔ ۱ و ۲ کنونی ) برای تردد به کاشان و قم از ایستگاه های قطار که فاصله ای در حدود ۵ کیلومتر از این جاده دارد استفاده می کرده اند.
عموماً این دو روستا در دو طرف این جاده استقرار یافته بودند و به صورت نانوشته تبیین شده بود که زمین های هر طرفِ جاده به یک روستا تعلق دارد. البته این مورد تنها برای منازل مسکونی صدق می کند و برای زمین های کشاورزی این قاعده وجود نداشت بگونه ای که زمین های کشاورزیِ روستای مشگانِ سابق ( ناحیهٔ ۱ ) در ضلع شمالی جاده قرار داشته و دارد.

معنی کلمه مشکات در ویکی واژه

۱ عربی
مشکاة
جایی که در آن چراغ بگذارند.
مشکات (به کسر «م»: meʃkɑːt)
نام شهری در شمالِ استان اصفهان در ایران.

جملاتی از کاربرد کلمه مشکات

خروسا چند گویی صبح آمد نماید صبح را خود نور مشکات
ای ز شمع فیض تو مشکات دل روشن، ببخش از مصابیح هدایت جان نورانی مرا
برخی از مهم‌ترین قطعات ساخته‌شده توسط استاد پرویز مشکاتیان از سوی علیرضا جواهری نت‌نویسی و به بازار موسیقی عرضه شده‌است.
کوکب دری و مصباح ازل مشکات نور سر زد از کنج تنور
هر کجا تابم ز مشکات دمی حل شد آنجا مشکلات عالمی
مشکاتیان از سال ۱۳۷۶ اجراهای صحنه‌ای و انتشار آلبوم را متوقف کرد و تا تابستان سال ۱۳۸۴ کنسرتی در کشور اجرا نکرد.
این آلبوم در سال ۱۳۹۴ به صورت رسمی و با کیفیت مناسب در خارج از ایران ارائه شد که شامل دو اجرای پاریس و گوتنبرگ است. از اجرای گوتنبرگ نسخه‌ای تا پیش از این‌جایی موجود نبود. در این اثر که آخرین همکاری مشترک شجریان و مشکاتیان بود، همایون شجریان تمبک می‌زند.
پرویز مشکاتیان در تاریخ ۳۰ شهریور سال ۱۳۸۸ در منزلش در تهران و در سن ۵۴ سالگی بر اثر نارسایی قلبی درگذشت.
نی معاذ الله خطا رفت و قصور شد به مشکات آیهٔ الله نور
* با مشکاتیان و موسوی - نفسی با تو (دولت وصل)
م ممدوح ملک مشکات و مصباح فلک مالک ملک ملاحت ماه مهرافزا علی است
بملک روی تو مصباح و وه ازین مصباح بخلق رای تو مشکوه و بخ ازین مشکات
کعبه شد مشکات مصباح جمال لم یزل بیت، رب البیت را گردید مجلای اتم
وانک زین قندیل کم مشکات ماست نور را در مرتبه ترتیبهاست
جسمشان مشکات دان دلشان زجاج تافته بر عرش و افلاک این سراج