مشرق

تو آن شهی که تو را گرد مشرق و مغرب مدار باشد تا چرخ را مدار بود

با ترنج زر ز مشرق مست بیرون آمده است تا که را خواهد زدن بر سینه دیگر آفتاب؟

مشرقِ بینِش به آسانی نگشتم همچو شمع سوختم تا دیدهٔ روشن به دست آمد مرا

زان روز و شب دریدم در عاشقی گریبان تا تو ز مشرق دل چون مه سری برآری

سر وحدت چو تجلی کند از غیب وجود آفتابیست که از مشرق اعجاز آید

پناه تیغ و قلم آفتاب مشرق ملک توئی که نور تو خورشید را بپوشاند

در کشوری که مشرق دلهای روشن است خورشید گل به روزن کاشانه می زند

بتخانه های مشرق ویران و بت شکسته بت چون پرستد آنکو بیند شعاع حطین؟

دمید از مشرق هر ذره ای، سر زد ز هر خاری نهان آن نور پیدا را نمی دانم نمی دانم

مسیحیت ارتدکس شرقی و/یا کلیسای ارتدکس مشرقی گاهی به اختصار به عنوان «ارتدکس» شناخته می‌شوند.

آمد از مشرق وجود فراز رفت در مغرب هبوط فرو