مشحون

آستین عهد مشحون از منقش کار و بار تا چو بینی بخت خسرو برفشانی آستین

ای‌کیسهٔ‌کانها زکف جود تو خالی وی‌کاسهٔ جانها ز می مهر تو مشحون

به پارهای دل خون فشان من نگری که رقعه هاست با خلاص دوستی مشحون

جوی همچون نهر فرهاد است سرشار از لبن باغ همچون تخت پرویز است مشحون از نگار

کند مشحون همه طاق و رف آن به تفسیر و به اخبار و به اشعار

ایا از چنبر اسلام دایم برده سر بیرون ز سنت کرده دل خالی ز بدعت کرده سر مشحون

من آنکسم که به مدح تو می‌کنم مشحون جریده‌های سیاه و سپید لیل و نهار

به جیب قاصد اشکی، به صد حسرت روان کردم به کویت نامهٔ لخت دلی، از شکوه مشحونی

ادبیات گرجی ادبیات مخلوق در کشور گرجستان، ادبیات مردم گرجی و ادبیاتی است که به زبان گرجی نوشته شده‌است. ادبیات گرجی قدمتی دو هزار پانصد ساله دارد و چند سده پیش از میلاد عیسی پا به عرصهٔ وجود نهاده‌است. از قدیمی‌ترین آثار ادبی اصیل گرجستان تا دورهٔ معاصر عبارت است از یاکوب تسورتاولی تحت عنوان «شهادت شوشانیک» (سده پنجم) که اثری است هنری و مشحون از ایده وفاداری به میهن، سده‌های ۱۲–۱۳ میلادی، دوران ادبیات کلاسیک گرجی را تشکیل می‌دهد. در این هنگام است که داستان عاشقانه به نام «ویسرامیانی» از سارگیس تموگولی و مجموعه داستان‌های مربوط به «آمیران دارجانیانی» نوشتهٔ موسه خونلی، منظومه‌های مدح و تحسین‌آمیز دربارهٔ «عبدالمسیح» اثر ایوانه شاوتلی و «تاماریانی» اثر چاخروخادزه به وجود آمدند.

ای خوشا خاطر ز نور علم مشحون داشتن تیرگیها را ازین اقلیم بیرون داشتن

کتابی مملو و مشحون تمامی ز خط جامی و از شعر جامی