مشتکی

گفت او راحت احباب و به مشت مشتکی ساز حریفان درشت

من مشتکیم کنون ز یک مشت زان در ندهم به بار او پشت

از روزگار خلق شکایت کند به تو وز تو به روزگار کسی نیست مشتکی

دارم طمع ز جود تو یک گبر کی شراب بفرست و بنده را مکن از خویش مشتکی

مشتکی از نعمت جان بیحساب زهر به اندر تن آن بیحس آب

خسروا ابن یمین از بندگان خاص تست مشتکی می بینمش از جور چرخ چنبری

مشتکی بود از تو و آزرده بود خاک از ظلم تو بر سر کرده بود

مشتکی گر برنج یابم و من نزنم جز که راه حول و جلان

فاوحی اللَّه الیه: أَنِ اضْرِبْ بِعَصاکَ الْبَحْرَ. و عن عبد اللَّه بن مسعود قال: قال رسول اللَّه (ص): «الا اعلمک الکلمات التی قالهن موسی حین انفلق البحر»؟ قلت بلی قال: «قل اللهم لک الحمد و الیک المشتکی و بک المستغاث و انت المستعان و لا حول و لا قوة الا باللّه».

مرا زین مشتکی مقصودم آنست فراموشی نه شرط دوستانست