مشاطه

بپدل اسباب جهان را حسرتت مشاطه است زشتی هر چیز را نایافتن زیبا کند

حسن او بی صنعت مشاطه عالمسوز شد آتش گل زیر بار منت خاشاک نیست

وگرنه منقبت آفتاب معلومست چه حاجتست به مشاطه روی زیبا را

ندارد هیچ دل‌داده چنان آسایشِ جانی نبیند هیچ مشاطه چنان آیینه سیمایی

مشاطه خرد چو بر او کرد جلوه وزروی خوب معنی برداشتش غطا

آگاه نیستی که چه دلها شکسته است مشاطه در شکستن طرف کلاه تو

گرنه از حجلهٔ شب روی نماید خورشید از چه مشاطه شب آینه دارست امشب

گفت مشاطه بهر چشم بدان خالی از وسمه بر رخم می‌بست

جنک مشاطه را کرده اشارت که رو اهل حرم را ده بشارت

در چفتگی معالجه قد چفته ای در تیرگی مشاطه روز منوری