مسیریابی
معنی کلمه مسیریابی در دانشنامه عمومی
مسیر یابی به مقدار زیادی به مسئلهٔ کوتاه ترین مسیر در نظریهٔ گراف ها ارتباط دارد؛ که در واقع این مسئله به این موضوع می پردازد که چگونه سریع ترین، ارزان ترین ( از لحاظ تعداد راس ها ) و کوتاه ترین مسیر را بین دو نقطه در یک شبکهٔ بزرگ بیابیم.
ردیابی تاریخچه مسئله مسیریابی و کوتاهترین مسیر دشوار است. می توان تصور کرد که حتی در جوامع بسیار بدوی ( حتی حیوانات ) نیز این کار بسیار ضروری بوده است ( به عنوان مثال برای یافتن غذا ) . تحقیقات ریاضی دربارهٔ این مسئله نسبت به مسئله های معروف دیگر دیر شروع شد. از اولین الگوریتم هایی که برای این مسئله ارائه شد می توان به الگوریتم جستجوی اول سطح اشاره کرد.
با توجه به پیشرفت کامپیوترها و ظهور مسائل جدید، این مسئله به تدریج از اواسط قرن بیستم مورد توجه قرار گرفت و با ایجاد شبکهٔ جهانی اینترنت، بیش از پیش به آن پرداخته شد. بازی های کامپیوتری و نقشه های آنلاین، امروزه از پیشرفته ترین الگوریتم های مسیریابی استفاده می کنند.
مسیریابی عبارت است از پیدا کردن یک مسیر بین دو نقطه از فضا که ممکن است مابین آنها موانعی وجود داشته باشد. مسئلهٔ مسیریابی به دو زیرمسالهٔ زیر قابل تقسیم است:
• ایجاد یک گراف
• یافتن مسیر مطلوب روی گراف با طراحی یک الگوریتم مسیریابی
در مرحلهٔ اول سعی بر این است که فضای پیوسته به فضایی گسسته نگاشته شود. به این ترتیب یک گراف G ( V , E ) به وجود می آید که در آن V ( مجموعهٔ رئوس گراف ) نمایندهٔ نقاطی از فضای پیوسته و E ( مجموعهٔ یالهای گراف ) نمایندهٔ وجود یا عدم وجود ارتباط بدون واسطه بین دو نقطه از فضای پیوسته است.
این گراف در مرحلهٔ دوم به عنوان ورودی به یک الگوریتم مسیریابی داده می شود. خروجی این الگوریتم یک آرایه ی مرتب از راس ها است که برای رسیدن به راس هدف باید آن ها را به ترتیب و بدون واسطه طی کرد. الگوریتم های مسیریابی معمولاً علاوه بر این که می خواهند یک مسیر پیدا کنند، در پی مسیری هستند که بر اساس معیار خاصی ( مثلا طول مسیر ) بهینه باشد.
متد مسیریابی با شروع از یک راس و جستجو در راس های مجاور آن تا زمان رسیدن به راس مقصد، یک گراف را جستجو می کند؛ که معمولاً هدف آن یافتن سریع ترین مسیر است. در حقیقت هدف الگوریتم مسیر یابی عموماً یافتن مسیری با کمترین تعداد راس استفاده شده ( در گراف های فاقد وزن ) ، یا کمترین جمع اوزان مشاهده شده ( در گراف های وزن دار ) است. به عنوان مثال می توان گفت که الگوریتم مد نظر، همانند شخصی است که قصد دارد از نقطه ای به نقطهٔ دیگری برسد؛ به جای این که این شخص تمام مسیرهای موجود را بررسی کند، در یک مسیر حرکت می کند و فقط زمانی از مسیر خود منحرف می شود که مانعی بر سر راه وی وجود داشته باشد.
مسیریابی (شبکه). مسیریابی ( به انگلیسی: Routing ) فرآیندی برای انتخاب بهترین مسیر در شبکه های داخلی و خارجی است و نقش مؤثری در ارسال داده ها در یک شبکه دارد. پروتکلهای مسیریابی می تواند بین انواع مختلفی از شبکه ها، مثل شبکه تلفن و اینترنت برقرار شوند. این مسیریابی می تواند عامل ارسال بسته های منطقی از مبدأ به مقصد باشد . سخت افزارهای به کار رفته در یک شبکه شامل مسیریاب یا روتر ( به انگلیسی: Router ) ، پل ( Bridge ) ، دیوار آتش یا فایروال ( به انگلیسی: Firewall ) و سوئیچ می شوند. کامپیوترهایی که کارت شبکه دارند می توانند بسته ها را ارسال کنند. این روند عامل ارسال براساس جداول می باشد و می تواند ثبت ها را در مقصد نگهداری کند. این جداول در حافظه دستگاه تشکیل می شوند.
شبکه های کوچک دارای جداول دستی هستند. شبکه های بزرگ توپولوژی پیچیده ای دارند و به سرعت تغییر می کنند. به این طریق ساختار جداول غیرقابل طراحی خواهد شد. بیشتر این شبکه های تلفنی کلیدی ( pstn ) از این جداول استفاده می کنند و نقایص در مسیر این سیستم شناخته و رفع خواهند شد. مسیر یابی دینامیکی تلاشی برای حل مسئله و تشکیل ساختار خودکار جداول است. این براساس اطلاعات پروتکل مسیریابی عملی است. به این طریق شبکه ها از هر نقص ایمن خواهند شد. این دینامیک در اینترنت نقش فعال دارد. طراحی پروتکل ها به یک تماس ماهرانه نیاز دارد. نباید فرض کرد که شبکه سازی به نقطه اتوماسیون کامل رسیده است.
در این الگوریتم از الگوریتم bellman – ford استفاده می شود و می توان یک رقم و هزینه را برای هر لینک بین گروه های شبکه تعیین نمود. گره ها می توانند اطلاعات را از A به B بفرستند؛ و این از طریق مسیر کم هزینه عملی است. این الگوریتم خیلی ساده عمل می کند. ابتدا باید راه اندازی انجام شود. بخش های همجوار نیز باید شناخته شوند. هر گره به طور منظم می تواند هزینه کل را به مقصد بفرستد. گره های همجوار به بررسی اطلاعات و مقایسه یافته ها می پردازند. این عامل پیشرفت در جداول مسیریابی خواهد بود. تمام گره ها بهترین حلقه را کشف می کنند. وقتی یکی از گره ها کاهش یافت آنهایی که در همجوار هستند می توانند ورودی را خالی کنند و به مقصد بروند. به این طریق اطلاعات جدول ارائه خواهند شد. آن ها می توانند اطلاعات را در اختیار گره های مجاور قرار دهند. در نهایت اطلاعات ارتقا یافته دریافت می شوند و مسیر جدید شناخته خواهد شد.
جملاتی از کاربرد کلمه مسیریابی
آدرس‌های آی‌پی۶ بر اساس روش‌های آدرس‌دهی و مسیریابی اولیه رایج در شبکه طبقه‌بندی می‌شوند: آدرس‌دهی تک‌پخشی، آدرس‌دهی همه‌پخشی و آدرس‌دهی چندپخشی.
در علوم کامپیوتر، از پدیده دنیای کوچک (اگرچه معمولاً به این نام شناخته نمی‌شود) در توسعه پروتکلهای همتا به همتای امن، الگوریتم‌های مسیریابی جدید برای اینترنت و شبکه‌های بی‌سیم موردی، و الگوریتم‌های جستجو برای انواع شبکه‌های ارتباطی استفاده می‌شود.
ابزار کمک آموزشی، کنفرانس، اتاق‌های مدیریت، جلسات کاری، راه‌سازی، تست فیبرنوری، هتلها، رستورانها، سالن‌های پذیرایی، راهپیمایی، کوهپیمایی، مسیریابی، نصب آنتن‌های اینترنتی، درخواست امداد و یک ابزار عالی برای اشاره به هدف دور.
کوهن در سال ۲۰۰۷ با دیوید اپلگیت برای کارشان در مسیریابی شبکه قوی، برنده جایزه ویلیام آر. بنت از مؤسسه مهندسان برق و الکترونیک شد. او در سال ۲۰۱۷ به دلیل مشارکت در طراحی الگوریتم‌های کارآمد برای شبکه و داده های بزرگ، به عنوان عضو بورسیه انجمن ماشین‌های نرم‌افزاری انتخاب شد.
در روز پرواز سوم، اد لو، یوری مالنچکو (سرهنگ نیروی هوایی روسیه) که هردو دومین پرواز خود را تجربه می‌کردند، راهپیمایی فضایی ۶ ساعت و ۱۴ دقیقه‌ایی را انجام دادند. هدف این عملیات تمرکز بر مسیریابی و اتصال ۹ خط برق، داده و ارتباطی بین ماژول زیوزدا و دیگر ماژول ساخت روسیه، زاریا بود. نصب مغناطی‌سنج شش فوتی نیز از دیگر بخش‌های این راهپیمایی بود.
یکی از انتشارات او، در مورد مسیریابی بردار فاصله زمانی مورد تقاضا در شبکه‌های تلفن همراه، برای جایزه تست زمان گروه موضوعی ویژه انجمن ماشین‌های حسابگر در سال ۲۰۱۸ انتخاب شد.
اغلب مورچه‌ها از حس بینایی برای مسیریابی و حرکت استفاده می‌کنند؛ اما برخی مورچه‌ها مانند مورچه‌های شکارچی فاقد بینایی هستند و از حس بویایی برای مسیر یابی استفاده می‌کنند.
آدرس‌های تک‌پخشی و همه‌پخشی معمولاً از دو بخش منطقی تشکیل شده‌اند: یک پیشوند شبکه ۶۴ بیتی که برای مسیریابی استفاده می‌شود و یک شناسه رابط ۶۴ بیتی که برای شناسایی رابط شبکه میزبان استفاده می‌شود.
اگر چند به اندازه کافی تکه‌های مختلف از اطلاعات مسیریابی در ارتباط با یک تکه وجود دارد، تکه فقط ذخیره لیستی از این راه، و جستجو از طریق آنها را با یک قدم از جستجوی دودویی به دنبال یک جستجوی ترتیبی. در غیر این صورت، یک تکنیک نمایه سازی مشابه با سطح اول اعمال می‌شود.
ارتباط غیراتصال‌گرا یک روش انتقال داده است که در شبکه‌های سوئیچینگ بسته استفاده می‌شود و به وسیلهٔ آن هر واحد داده به‌طور منحصربه‌فرد آدرس‌دهی می‌شود و براساس اطلاعات هر واحد مسیریابی می‌شود.