مسکت

ولی ز خرج تو گر بحر و بر شود بهتر که قطره‌ای ز کف ممسکت شود دریا

به هیچ کس نرسد نوبت ار ز من باشی گرم جهان همه گویند ممسکت است و لئیم

لیلتی مدت یداها امسکت ذیل الصباح لیلتی دار قرار دونها دار القرار

رب العالمین ایشان را جواب داد: غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ ای امسکت عن الخیرات و قبضت عن الانبساط بالعطیّات. دست ایشان است که از خیرات و عطیات فرو بسته است، که هرگز ازیشان کسی را نبینی که نفقه فراخ کند بر خویشتن یا بر کسی مگر اندکی. معنی دیگر غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ یعنی یوم القیامة. «إِذِ الْأَغْلالُ فِی أَعْناقِهِمْ» جزاء این کلمه کفر ایشان آنست که فردا در قیامت غل آتشین بر گردن ایشان نهند، و دستهای ایشان وا گردن بندند، وَ لُعِنُوا بِما قالُوا بوعدوا من رحمة اللَّه، و عذبوا بالجزیة فی الدنیا، و النّار فی العقبی. و این سخن از جهودان بس عجب نیست پس از آنکه از ایشان حکایت می‌باز کنند که: «قالُوا یا مُوسَی اجْعَلْ لَنا إِلهاً کَما لَهُمْ آلِهَةٌ»، و قال: إِنَّ الَّذِینَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَیَنالُهُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّهِمْ الایة. و عن ابن عباس قال: قال النبی (ص): «من لعن شیئا لم یکن للّعنة اهلا رجعت اللعنة علی الیهود بلعنة اللَّه ایّاهم».