مسموم شدن

در سال ۲۰۰۴، نخست‌وزیر ویکتور یانوکویچ برندهٔ انتخابات ریاست جمهوری اعلام شد. این نتایج اعتراض مردم را به همراه داشت، مسموم شدن ویکتور یوشچنکو رقیب اصلی یانوکوویچ در جریان مبارزات انتخاباتی هم، بر آتش شک و کینه طرفدارانش دمید و موجی از اعتراض و نا فرمانی مدنی کشور را فرا گرفت. در نهایت پس از حدود سه ماه اعتراض، دادگاه عالی اوکراین انتخابات را باطل کرد و انتخابات مجدد زیر نظر موشکافانه ناظران داخلی و بین‌المللی برگزار شد. این بار یوشچنکو با اکثریت شکننده ۵۲٪ رئیس‌جمهور اوکراین شد. این اعتراضات که با استفاده از نمادهای نارنجی رنگ همراه بود به انقلاب نارنجی اوکراین معروف شد.

نظریه مسموم شدن بیشتر توسط تاریخ‌نگاران مسلمان مطرح شده و نظریه خودکشی بیشتر توسط ژنرال‌های چینی. اما تاریخ‌دانان امروزی بیشتر نظرشان به مرگ طبیعی است.

مسمومیت‌های دنباله‌دار دانش‌آموزان مدرسه‌های مخصوصاً دخترانه از ۹ آذر ۱۴۰۱، شروع شد و در طی چند ماه (و بلکه به مدت یک سال: از آذر ۱۴۰۱ تا آبان ۱۴۰۲) به گونه زنجیره‌ای، هزاران دانش‌آموز (به ویژه) دختر در بیش از ۵۰۰ مدرسه و در ۲۵ استان و در بیش از ۱۱۰ شهر، مسموم شدند. در برخی از مدرسه‌ها چند بار، مسمومیت ایجاد شد.

مقامات ایران ترور وی توسط اسرائیل را تکذیب کرده و گفتند که آمریکا و اسرائیل از اشراف امنیتی قابل توجهی بر ایران برخوردار نیستند. اما روزنامه نیویورک تایمز مسموم شدن او توسط موساد را تأیید کرد.

بمباران شیمیایی سردشت بمبارانی بود که نیروی هوایی عراق از ۷ تیر۱۳۶۶ با استفاده از بمب‌های شیمیایی در چهار نقطه پرازدحام شهر سردشت (از توابع استان آذربایجان غربی) انجام شد. در این حمله ۱۱۰ نفر از ساکنان غیرنظامی شهر کشته و ۸۰۰۰ تن دیگر نیز در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و مسموم شدند.

ارشک پس از مسموم شدن و درگذشت پدرش اردشیر سوم — که با کوشش‌های خود سبب تجدید حیات شاهنشاهی هخامنشی شده بود — بر تخت نشست. باگواس خواجه که اردشیر سوم را کشته بود، ارشک را به این امید بر تخت سلطنت نشاند که بتواند او را کنترل کند ولی ارشک در کوشش برای رهایی از تأثیرات باگواس بود و در این جهت کوشش کرد تا خواجه را مسموم کند ولی موفق نشد، در عوض خودش به دستور باگواس مسموم شد و درگذشت. پس از آن باگواس پسر عموی ارشک به نام داریوش سوم را بر تخت شاهنشاهی نشاند.

در سال ۱۹۴۸ در جریان جنگ ۱۹۴۸ فلسطین بیش از ۷۰۰٬۰۰۰ عرب فلسطینی - حدود نیمی از جمعیت عرب فلسطین قبل از جنگ - از خانه‌های خود گریختند یا توسط شبه نظامیان صهیونیست بیرون رانده شدند، این هجرت یکی از اجزای اصلی شکستگی، خلع ید و آوارگی جامعه فلسطین، معروف به نکبه بود، که در آن بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ روستای فلسطینی ویران شد، چاه‌های روستایی در یک برنامه جنگ بیولوژیکی مسموم شدند و دارایی‌ها برای جلوگیری از بازگشت آوارگان فلسطینی غارت شدند، و سایر مکان‌ها در معرض عبری سازی نام‌های مکان‌های فلسطینی قرار گرفتند، و همچنین به دوره گسترده‌تر خود جنگ و ظلم‌های متعاقب آن تا به امروز اشاره دارد.