مسری

همسری با ذره‌ات آب حیا در خاک ریخت زین هوس هم اندکی ‌کم شو که بسیاری هنوز

این تیغ وین سپر که نیابد بهمسری با باده بلند تو دیوار بست ما

سر به پای دوست دارد گر به زلفش همسری ای شب هجران نمی‌آیی به پایان تا به کی

لیک خود ملکش ز قید همسری آزاد شد مرو و آن سامان به عهدش خرم و آباد شد

اعضای وی است هرکه در عالم با روح چه همسری‌کند اعضا

سلیمان گر ندادی خاتم از دست تو را گفتم ز شاهان همسری هست

اگر شه بخواهد مرا همسری نخواهم بجز او زن دیگری

خورشید با رخ تو بزد لاف همسری به روی چرا چنین زخطت تنگ کشته کار

اغلب افراد با همسری از طبقۀ اجتماعی یکسان ازدواج می‌کنند؛ به‌طور مثال بسیار رایج است که زنان با مردان کم سن‌تر یا همسن خود ازدواج کنند.

می زند با قامت آن شوخ لاف همسری شرم ناید سرو را با آن قد و بالا هنوز

گرت فتاد صفایی به خاک ره چه کند سرش به پای تو از زلف همسری آموخت