مسدود

خورشید کز او خیره شود دیده انجم یک روزن مسدود ز کاشانه عشق است

گفتشان ناقص و کژ و مردود شد بر ایشان ره خدا مسدود

به مهر خامشی مسدود گردان رخنه لب را که این سد هر که می بندد سکندر می تواند شد

گریز شش جهه را راه مسدود پناهی به ندید از حصن مقصود

دیدم که بود تمام درها مسدود از هر طرفی به غیر درگاه حسین

ور بود چشم سر ازو مسدود گر بود چشم سر گشاده چه سود

در حریم حرمتت از سد حفظ ایزدی راه یأجوج حوادث تا ابد مسدود باد

و بالجمله حلال در امثال این زمان مفقود، و راه وصول به آن مسدود است و این آفتی است که خانه دین از آن ویران، و آتشی است که گلشن ایمان از آن سوزان است.

به دنیا ساختم مشغول چشم روشن دل را به این یک مشت گل مسدود کردم روزن دل را

دریچه نظر و رهگذار خاطر من جز از خیال تو، بر هرچه هست، مسدود است