مسدد

اقبال کار مرد به رای مسدد است او رای کارهای مسدد کند همی

تیر دلدوز زبانش را بهنگام هجا بر دل اعدادی دین سهمی مسدد ساختند

«بعضی از ایشان فصل‌هایی بیرون کرده بودند موجز، و بعضی نه، و نیز آن بعضی شرح تمام نکرده بودند. من خواستم که کتابی بنا کنم و هر چه شناسند اندرو یاد کنم از آن چیزها که استعمال کنند … به شرحی تمام … تا این روزگار مرا شغل‌های محدث از این دور همی‌داشت و اتفاق نیفتاد؛ چنان‌که من همی خواستم از قبل کسادی علم و کمی طالبان، تا آنگاه که حاصل آمدم اندر حضرت عالی مولانا الامیر المسدد المؤید المنصور ادام الله علوه، پس او را دیدم ملکی بزرگوار و دانا و حکمت‌شناس و حق‌دان و دانش‌جوی و داد ده و سخی‌دست و کریم طبع و سخن‌دان و زایرنواز و یزدان‌پرست و هنرورز، پس از جهت این فضل‌های شریف، مرا خرد تکلیف کرد که به نام این ملک عالم و عادل این کتاب تصنیف کنم...»

کرد از من کنت مولار کن ایمان را مسدد داد دین را از وجود زوج ز هر ازینت و رنگ

میر ا جل اوحد فرخ ملک مسدد زو ملت محمد محکم فکنده بنیان

فاعل فعل تمام و قول مصدق والی عزم درست و رای مسدد

شدی چون بخیر و سلامت مسافر شود کار تو با رفیقان مسدد

بقای میر مسدد دراز باد که تو به تیغ داری ازو دست دشمنان کوتاه

ملک مسدد بو نصر سید الامرا گه گشت عمران از عمر او جهان خراب

جاوید بقا بادت میر مسدد کز نعمت عالم همه در ملک بقا به

ای آصف فرزانه بارای مسدد وی خاتم آزاده با کف درم بار