مسجود

شاه در ملک خویش از پی جود چون شد او پیش عقلها مسجود

مسجود ملک آدم عشقست جمالت را بر خیل رسل اقدم عشقست جمالت را

ازآن مسجود شد آدم، مر ارواح ملایک را کزین بخت آشیان برند خاک طینت آدم

اوست در صورت آدم مسجود اوست در سلک ملایک ساجد

معبود عالمی تو مقصود عالمی تو مسجود عالمی تو قم ربک فکبر

قومی در بتکده معتکف گشته و لات و هبل مسجود خود گردانیده و نداء عزّت از بهر ایشان بپای شده که: «انتم لی و انا لکم» که شما آن من اید و من آن شما.

بجز آن آتشی دیو نژاد که به مسجودی او سر ننهاد

ای باخلاص تومقبول نماز ای ز میلاد تو مسجود حرم

مسجود ملک تا نشود چون آدم عالم نشود به عالم اسما او

پردهٔ ساز خداوندیست وضع بندگی گر سجودآموز خود گردیده‌ای مسجود باش