مستنیر

پیش مهر مستنیر

ای لقای مهر از خاک سرایت مستنیر وی بقای خضر از آب ولایت پایدار

جلوه ئی میخواست مانند کلیم ناصبور تا ضمیر مستنیر او گشود اسرار نور

ز آفتاب مهر بر دل سایه افگن، تا شود در هوای مهر روی تو چو ذره مستنیر

من چنان شمع معنی افروزم کانوری مستنیر از آن باشد

این نکته در طبیعت من گشت منطبع نبن شعله، شمع فطرت من گشت مستنیر

ترا مصباح روح از حق منیر است تن از مصباح روحت مستنیر است

چشم دل راز نور رحمت او روشن و مستنیر می‌بینم

تو محفل فروز از ضمیر منیرت منت مستنیر از ضمیر منور

رنگ رخسار ضمیرت را ثنا گفت آفتاب لون او شد احسن‌الالوان و هو المستنیر