مستقبل

بدان که هرچه خلق آن را خیر داند از سه حال بیرون نبود: یا خوش است در حال یا سودمند است در مستقبل یا نیکوست در نفس خویش. و هر چه آن را شر دانند یا ناخوش است در وقت یا زیانکار است در مستقبل یا زشت است در نفس خویش. پس خیر تمامترین آن است که این همه در وی جمع است که هم خوش است و هم نیکو و هم سودمند است و این نیست مگر علم و حکمت.

باغ چون نسخه تصویر درآید به نظر صورت غنچه و گل نیمرخ و مستقبل

گرچه او بود کنون هست و دگر خواهد بود آنک آن ماضی و حال اینک و این مستقبل

چهره پرداز جهان رخت کشد چون بجمل شب شود نیمرخ و روز شود مستقبل

ذکر مستقبلم نبشتی و نیز ذکر ماضی من نشان کردی

برفتند مستقبل لشکرش به گردن نهادند مهد زرش

به انداز تغافل نیم رخ هم عالمی دارد چرا مستقبل مردم چو تصویر فرنگ آیی

به هر طرف که تو آیی زمان مستقبل معاونی رسدت هر زمان به استقبال

حجت و برهان این در سال ماضی دیده‌ای باش تا در سال مستقبل ببینی بیش از ان

و خوف معنیی بود که بمستقبل تعلّق دارد زیرا که از آن ترسد که خواهد بود از مکروهها یا فوت دوستی چیزی بود که در آینده امید میدارد که به وی رسد امّا آنچه اندر حال موجود بود خوف به وی تعلّق ندارد.