مستعیر

او چراغ خویش برباید که تا تو بدانی مستعیری نی‌فتا

فمستعیر السیف ایضا غارم اذ هو بالتسبیب مثل المحرم

اول از مستعیر جوید غرم وانگهی از معیر خواهد داد

دل چه بندی اندرین فانی سرای مستعار چون کس دیگر بود هر ساعت او را مستعیر

اصطناع بحر و کان از ابر دستش مستعار ارتفاع آسمان از آستانش مستعیر

با من بنیک و بد دوسه روزی دگر بساز کین جای عاریت بنماند بمستعیر

سرو از عقیق باشد، کوه از عقار باشد این مستعیر باشد، آن مستعار باشد