مستعمل

عزیز بودی نزد تو این معانی بکر اگر نبودی این لفظ های مستعمل

کیست در روی زمین از همه ارباب هنر ؟ کآب رویش نشدست از پی نام مستعمل

در حریمش که ز استبرق و سندس فرشست اطلس چرخ گلیمی است ولی مستعمل

مشرب عشق چو باشد چه غم از طعن حسود بحر ژرف از دهن سگ نشود مستعمل

خمش کن، آب معنی را بدلو معنوی برکش که معنی در نمی‌گنجد درین الفاظ مستعمل

التّلبیس: نمودن چیزی را به خلاف تحقیق آن به خلق، تلبیس خوانند؛ لقوله تعالی: «و لَلَبَسْنا علیهم مایلبِسُونَ (۹/الأنعام).» و جز حق را تعالی این صفت محال باشد؛ که کافر را به نعم مؤمن می‌نماید و مؤمن را به نعم کافر تا وقت اظهار حکم وی باشد اندر هر کسی و چون یکی از این طایفه خصالی محمود را بپوشاند به صفاتی مذموم گویند: «تلبیس می‌کند.» و جز این معانی را این عبارت استعمال نکنند، نفاق و ریا را تلبیس نخوانند هر چند که در اصل تلبیس باشد؛ از آن‌چه تلبیس جز اندر اقامت حد مستعمل نباشد و اللّه اعلم.

«یُقَلِّبُ اللَّهُ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ» قال الواسطی: ما خالفه احد قطّ و لا وافقه و کلّهم مستعملون بمشیته و قدرته انّی یکون الوفاق و الخلاف و هو یقلب اللّیل و النّهار بما فیهما و هو قائم علی الاشیاء و بالاشیاء فی بقائها و فنائها لا یؤنسه وجد و لا یوحشه فقد.

گرچه می‌دانی که هر طفل پلید کرد مستعمل به هرجا که رسید

هر آبروی که از خاک بارگاه تو نیست به هیچ کار نیاید چو آب مستعمل

جز کنیت و نام تو که مستعمل خاص است مهمل لقب و نام چه بهمان چه فلان را