مستعان

وذوالنون مصری گفت:هر که بر نعرهٔ زراق که بر زرق زند انکار کند، هرگز آنرا بصدق نیابد، یعنی که آن باصل انکار می‌آرد. ترا از زرق وی چه؟ زرق وی چه؟ زرق وی برویست، تو راست نگر، و راست بین! تا بهره باوی. واللّه المستعان.

قرب ده سال است کز خود می‌نماید صرف مال و استعانت نیستش جز از خدای مستعان

هم از آن بِه در دعا کوشم چه نارم مدح کرد ای امیر کامران و ای خدیو مستعان

باری بجز خدا نتوان خواستن عماد یا مستعانُ عَوْنَکَ إیّاکَ نَسْتَعِیْنُ

دست و پا بدهد گواهی با بیان بر فساد او به پیش مستعان

پیش از آن کز قوت آید عالم صورت به فعل صورت و معنی ذات مستعان ما بوده‌ایم

کمی، ازکمین بندهٔ ناتوان کرم از تو یا مُنعم المستعان

تا ایزد مستعان خلق است وز او همه خلق مستعین است

درین دریای بی پایان فتادیم امید جان برب مستعانست

بیاد آرد که هستش مستعانی که نبود منفک از وی نیم آنی