مستسبع

معنی کلمه مستسبع در لغت نامه دهخدا

مستسبع. [ م ُ ت َ ب َ ] ( ع ص ) بر جای خشک شده.به حالت بی حرکتی درآمده از دیدار دشمن چون موش آنگاه که گربه ببیند یا شکاری آنگاه که شیر بیند. هراسی سخت که نخجیر را از دیدار ددگان دست دهد که آنان رااز جنبش و رفتار بازدارد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
- مستسبع شدن ؛ سخت ترسیده و بی حرکت ماندن ، چنانکه شکاری در برابر سبعی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
- مستسبع کردن ؛ ترساندن. مغناطیسی کردن. منتر کردن.

معنی کلمه مستسبع در فرهنگ معین

(مُ تَ بَ ) [ ع . ] (اِمف . ) وحشت زده .

معنی کلمه مستسبع در ویکی واژه

وحشت زده.

جملاتی از کاربرد کلمه مستسبع

از تاب و توان رفته چون مستسبع شیدا وز خواب و خورش مانده چو مستسقی عطشان