مستدام. [ م ُ ت َ] ( ع ص ) نعت مفعولی از مصدر استدامة. آنچه دوام آن را خواسته باشند. ( اقرب الموارد ). || همیشه و همیشگی خواهنده. ( غیاث ) ( آنندراج ). پیوسته پاینده. غالباً در مورد دعا به کار میرود به معنی همیشگی و جاویدان باد، دیرینه و علی الدوام باد : أقضی القضاة حجةالاسلام زین دین کاثار مجد او چو ابد باد مستدام.خاقانی.یارب ، کمال و عافیتت بر دوام باد اقبال و دولت و شرفت مستدام باد.سعدی ( کلیات ص 814 ).- ظل عالی مستدام ؛ سایه شما مستدام. و رجوع استدامة شود.