مسافری. [ م ُ ف ِ ] ( حامص ) مسافر بودن. در سفر بودن. مسافرت و حالت سفر. ( ناظم الاطباء ) : لیکن چو آب روی خضر از مسافریست عزم مسافران به سفر در نکوتر است.خاقانی.- مسافری کردن ؛ سفر کردن. به سفر رفتن. راهی شدن به سوئی چون مسافران : اشتری و گرگی و روباهی در راهی موافقت نمودند و از روی مصاحبت مسافری کردند. ( سندبادنامه ص 49 ). || ( ص نسبی ) مربوط به مسافرت. آنچه به امور سفر و لوازم آن بازبسته است. - بنگاه مسافری ؛ مؤسسه حمل مسافر. مقابل بنگاه باربری که مؤسسه حمل کالا است. مسافری. [ م ُ ف ِ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان شمیل بخش مرکزی شهرستان بندرعباس. واقع در 55هزارگزی شمال خاوری بندرعباس و سر راه مالرو کشکوه به بندرعباس. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).
معنی کلمه مسافری در فرهنگ فارسی
دیه در شهرستان بندرعباس
جملاتی از کاربرد کلمه مسافری
نقل است که جهودی به مسافری شیخ آمده بود و در پس ستون مسجد نشسته و پنهان میداشت. شیخ هر روز سفره به وی میفرستاد. بعد از مدتی اجازت خواست که برود، گفت: ای جهود چرا سفر میکنی؟ جایت خوش نیست؟ جهود شرم زده شد و گفت: ای شیخ چون میدانستی که جهودم این اعزاز و اکرام چرا میکردی؟ شیخ فرمود که: هیچ سَری نیست که بدو نان نه ارزد.
تولید شرکت خودروهای مسافری آنادول در سال ۱۹۸۶ متوقف گردید، وقتی که تولید خودروی پیکاپ اتوسان ۵۰۰ تا سال ۱۹۹۱ آغاز شد. هماکنون خودروهای مسافری و تجاری فورد در شرکت اتوسان تولید گشته و به کشورهای مختلف صادر میشود.
مدهوش کند مسافرین را بویِ سرت از هزار فرسنگ
هر شب مقام دیگر و هر روز شهر نو چون لولیان گرفته دل من مسافری
تو مسافری روان کن سفری بر آسمان کن تو بجنب پاره پاره که خدا دهد رهایی
مسافری که به رخ اشک حسرتم بدواند دلم تحمل بار فراق او نتواند
ازینجا گفتند مرگ راحت قومی است و آفت قومی قومی را روز دولت است، و قومی را رنج و محنت، قومی را عنا، و قومی را عطا، قومی را بلا و قیامت، و قومی را شفا و سلامت، قومی را نهایت مدت اشتیاق، و قومی را بدایت روز فراق. ملک الموت بر رابعه عدوی رسید، رابعه گفت تو کیستی؟ گفت من هادم اللّذاتم موتم الاطفالم مرمّل الأزواجم رابعه گفت: ای جوانمرد چرا از خود همه خصلتهای بد نشان میدهی و از آن خصلتهای نیک هیچ نگویی؟ گفت آن چیست؟ رابعة گفت و انت موصل الحبیب الی الحبیب سفیان ثوری هر گه که مسافری را دیدی و آن مسافر گفتی شغلی بفرمای، سفیان گفتی اگر جایی بمرگ رسی درود ما بدو برسان و بگوی
عالم وداعگاهی و آدم مسافریست تا میرسد یکی، دگری میکند وداع
همچنین در قاع بسیط مسافری گم شده بود و قوت و قوّتش به آخر آمده و درمی چند بر میان داشت. بسیاری بگردید و ره به جایی نبرد. پس به سختی هلاک شد. طایفهای برسیدند و درمها دیدند پیش رویش نهاده و بر خاک نبشته:
وی در ۱۹ جمادی الاول ۵۶۷ در سن ۷۹ سالگی در همدان وفات یافته و در سرداب برج قربان مدفون شدهاست. از جمله تالیفاتش وی کتاب الهادی و زادالمسافرین در ۵۰ مجلد میباشد. دربارهٔ مقام او اشعاری از خاقانی شروانی و موفق بن احمد مکی موجود است. از شاگردان او میتوان از ابن ممانی همدانی نام برد که در جهاد بر ضد مغولان در سال ۶۱۸ هجری خود و فرزندش به شهادت رسیدهاند.
حمل و نقل مسافری با اتوبوس در این شهر رواج دارد.
این آبشار از زیباترین آبشارهای استان میباشد و سالانه مسافرین زیادی از این جاذبه طبیعی دیدن میکنند. همچنین منطقه گردشگری لاشو دارای امکاناتی نظیر پارکینگ و سرویس بهداشتی نیز میباشد.
از مجموعههای تلویزیونی که حمیدی در آنها به ایفای نقش پرداختهاست؛ میتوان از «مسافری از هند»، «زیر تیغ»، «آخرین دعوت»، «شوق پرواز» و «یوسف پیامبر» نام برد. او همچنین بازی در فیلمهایی نظیر «بچههای ابدی»، «ملک سلیمان» و «گهوارهای برای مادر» را در کارنامه هنری خود دارد. او در سیزدهم بهمن سال ۱۳۹۷، خبر ازدواجش را در اینستاگرام خود اعلام کرد.
ابتدا یپه روستایی در خانه خود بر تپه، که مکانی تخیلی در شیلند، است؛ بر صحنه ظاهر میشود. او نامه ای دریافت کردهاست که در آن پسرش راسموس، نوشته که به زودی از تحصیل در کپنهاگ به خانه باز خواهد گشت. با این حال نامه پر از کلمات دشوار لاتین است و به ناچار، دستیار کشیش روستا به عنوان مترجم دعوت میشود. در حین ملاقات دستیار کشیش، نامزد دانشجو، که دختر جوانی است به نام «لیسبت»، همراه با والدینش به خانه یپه میآیند و قبل از آنکه آنجا را ترک کنند، برادر راسموس، نیز با خبر از راه رسیدن مسافری که انتظارش را میکشیدند، وارد همان خانه میشود.
مسافری تو و ناچار بایدت زادی که زاد باید مر مرد را به گاهِ رحیل
نلسون ماندلا، اوبونتو را چنین توضیح دادهاست: «یک جنبه از جنبههای اوبونتو این است که مثلاً اگر مسافری در روستایی توقّف کرد، لازم نیست درخواست غذا یا آب دهد. هنگام توقف، مردم به او غذا داده و او را سرگرم میکنند. اوبونتو به این معنا نیست که مردم نباید به دنبال ثروت باشند، بلکه به این نکته توجّه دارد که آیا میخواهید این کار را به قصد بهبود جامعه انجام دهید یا خیر».