مزه

بغمزه خستیم دل چون نرنجم زان خم ابرو چه می دانم ندارد ز خم ناوک جز کمان باعث

ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه گیرمه ای باده گلرنگ بیزیم قانمزه

جز حق اگر به دیدن او غمزه‌ای کند آن دیده را به مهر ابد بی‌خبر کنند

نادولنی هم‌اکنون در برلین و شیمزه زندگی می‌کند.

نستانی تو جان خسرو، لیک گر بگویی به غمزه نسپارم

غمزه مست تو خصم مردم هشیار فتنه چشمت بلای دور زمان است

پای تا سر مزه است اندامت به نگه می توان چشید ترا

که همه سر بسر مزه است و خوشی است اندر او بی پیاله باده کشی است

ناوک غمزه رسد تا بدل از ترک دو چشم در تمنای کمانخانه ابروی توام

بکشتگان زسر رحمت ار گذر کنی اول به بسملی بگذر کش به تیر غمزه بخستی

منّت برای صلح زنارش چه می‌کشی فیّاض غمزه کام تو در جنگ می‌دهد