مرید

باز چون تخم فتنه پاشد شیخ با مریدان چه کرده باشد شیخ؟

آن مریدی شیخ را گفت از حضور نکته‌ای برگوی شیخش گفت دور

حلاج را - قدس سره - پرسیدند که مرید کیست؟ گفت: مرید آن است که از نخست بار که حضرت حق را نشانه قصد خود سازد، تا به وی نرسد به هیچ نیارامد و به هیچ کس نپردازد.

نقل است که یک روز شیخ پای فرو کرد. مریدی با او به هم فرو کرد. بایزید پای برکشید آن مرد را گفت: پای برکش!

از باشگاه‌هایی که در آن رکاب زده‌است می‌توان به نیپو–وینی فانتینی، تیم دوچرخه‌سواری بحرین–مریدا، و روت–آکروس اشاره کرد.

هم او گوید هرگاه که مرید دنیا زیادة طلب کند آن نشان ادبار وی بود.

گر مریدی چنانکه رانندت بر رهی رو که پیر خوانندت

میان طالب و مطلوب مقتدا و مرید به عهد حسن تو در هم شکست پیمان‌ها

او پس از حج به مصر و شام رفت و سرانجام به شیراز بازگشت و باقی روزگار خود را به تدریس، تربیت مریدان و نگارش کتاب گذرانید. امام فخرالدین نصربن مریم.

جواب بایزید بشنود. نفسی چند مانده بود که مرید در رسید، گفت: چه گفت مرید؟

که فلان خواجه یا امیر رسید حضرت شیخ را محب و مرید

چار طبعش مرید و او پیر است ده حواسش سپاه و او میر است