معنی کلمه مرغ حق در لغت نامه دهخدا
- مثل مرغ حق ؛ شب و روز نفرین کنان. ( امثال و حکم دهخدا ).
مرغ حق
- مثل مرغ حق ؛ شب و روز نفرین کنان. ( امثال و حکم دهخدا ).
معنی کلمه مرغ حق در فرهنگ معین
معنی کلمه مرغ حق در دانشنامه عمومی
مرغِ حق یکی از کوچک ترین انواع جغد است، اندازه اش ۱۹ سانتی متر است و بر روی شاخه های درختان زندگی می کند. این پرنده بیشتر در درخت های نزدیک به مناطق مسکونی، باغ ها و باغچه ها و هم چنین در ساختمان های قدیمی دیده می شود و پرنده منزوی و گوشه گیری است. همان گونه که در جغدها معمول است، مادهٔ مرغ حق نیز جثه بزرگ تری از نر آن دارد. همهٔ گونه های مرغ حق کوچک جثه و چابک هستند.
مرغ حق در شب برای شکار و تغذیه از لانه اش خارج می شود. جثه اش کمی از کبوتر بزرگتر است و دارای سر گردی است و پرهای خاکستری سیر متمایل به صورتی دارد و زیر شکمش زردرنگ است. این پرنده برخلاف شهرتی که دارد پرنده بسیار مفیدی است زیرا از جانوران کوچک و موذی و برخی حشرات زیان آور تغذیه می کند.
مرغ حق معمولاً تمام شب را بی حرکت و ساکت روی شاخه ها می نشیند و هر از گاهی با صدایی لرزان، سکوت شب را می شکند. صدای این پرنده طوری است که بعضی از مردم فکر می کنند «حق، حق» می گوید.
مرغ حق قدرت شنوایی بسیار نیرومندی دارد و صدای طعمه را در هر مکانی که نشسته تشخیص می دهد. فصل تولید مثل آنان از اواخر زمستان آغاز می شود. در طی دوره ای که ماده روی تخم ها خوابیده است، نر غذای او را تأمین می کند. هر پرندهٔ ماده، حدود ۳ تا۶ تخم می گذارد.
• مرغ حق بزرگ، Otus gurneyi
• مرغ حق سینه سفید، Otus sagittatus
• مرغ حق آندامان، Otus balli[ نیازمند بازبینی منبع]
• مرغ حق سرخ گون، Otus rufescens
• Sulu reddish scops owl, Otus rufescens burbidgei – doubtfully distinct, انقراض ( mid - 20th century )
• Sula scops owl, Otus manadensis sulaensis
• Siau scops owl, Otus manadensis siaoensis
معنی کلمه مرغ حق در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه مرغ حق
چه عجب گر گل بی عصمتی افتد به سرش مرغ حقگو چو کند پا به هوا در کشمیر
سیمرغ حقیقت است سید ما باز فضای کبریائیم
دل مرغ حقیقت است در عالم حق نی خود بازست که زینت سلطانست
ای مرغ حق افسانهٔ شبگیر رها کن در دیدهٔ مستان چمن خواب برآمد
مرغ حقگویم، نیم منصور وش ممنون کس خود ز هر شاخ درختی، دار پیدا می کنم
قاف سیمرغ حقیقت هستی و بود تقی است قاف تا قاف جهان در سایه جود تقی است
چون صفیری بشنوی از مرغ حق ظاهرش را یاد گیری چون سبق
گر تو از مرغ حقایق پر بری منطق الطّیرم بخوان تا بر بری
مرغ حقگو چو ز حق گفتن خود گشت خموش جغد، جا در صف مرغان خوش‌آواز کند
فکندی چون نوائی از نوا مرغ حقش الحانی که چون سوسن در آن گلزار بُد با دَه زبان گویا