مرده

از دم ما مرده ، دل زنده شود تا لب عیسی جان بوسیده ایم

چون به من زنده شود این مرده‌تن جان من باشد که رو آرد به من

شود زندهٔ این جهان مرده زود بدانجا توان جاودان زنده بود

انگیختن از خواب گران مرده دلان را فیضی است که خاص دم جان پرور صبح است

ز نخچیر کز گرد او مرده بود دو پرتاب ره چرم گسترده بود

اخماتو باز کن! ممکنه هوشی‌مین مرده باشه، ولی من هنوز زنده‌ام!

یکدمی شد همدمش تا یافت این دم ازدمش ورنه عیسی کی تواند مرده را احیا کند

ارنه‌ای مرده هر چه خواهی گوی از همه جز منت سخن نبود

تا در او پیدا شود وجد و نشاط هم دل پژمرده یابد انبساط

به یاد خاک درت داد زندگی بر باد چنانکه بود به یاد تو زنده مرده بان

گر من میرم مرا مگوئید که مرد کو مرده بدو زنده شد و دوست ببرد