مردان

عشق برتر ز عقل و از جانست لی مَعَ‌اللّٰه وقت مردانست

سبک پروازتر در اوج همّت هر که فارغ‌تر به جای بال و پر دارند مردان بی‌نوایی را

درد را چون صاف در میخانه می باید کشید هر چه ساقی می دهد مردانه می باید کشید

تعال ی الله! چه خوش بود آن زمانه در آن مردان جوانمرد و یگانه

رو در تو دارند از دین و دنیا مردان دانا رندان آگاه

دل ها شکسته از شکن زلف کافرش مردان فتاده از نگه مردم افکنش

وگرنه به گنج و به مردان کار نتابم ز کس روی در کارزار

یک حمله پای دار که مردان مرد را بگذشت ازین بسی بتر این نیز بگذرد