مرحل

چون زاب دیده ناقه ما در وحل بماند با ما بگو که مرحله کاروان کجاست

تو تا ز هستی خود بی خبر نمی افتی ز خویش مرحله ای پیشتر نمی افتی

طی کن بساط کون که این کعبه مراد باشد ورای کون و مکان چند مرحله

ز محمل رخ چو بنماید نقاب از چهره بگشاید صلای انظروا آید ز مرحل‌ها و محمل‌ها

رهرو عشق از این مرحله آگاهی داشت که ره قافلهٔ دیر و حرم سوی تو بود

ای گه کین درخش تو خنجر نوربخش تو گشته به کام رخش تو هفت زمین دو مرحله

بد گمانی زمن از بیهده حرفی و مرا دل از این مرحله چون نعل در آتش باشد

هزار مرحله دوری ز دامن مقصود اگرچو دست ز سودن بهم نخواهی شد

زاد ره برداشت سوی قافله قافله می‌رفت هر دم مرحله

ای ساربان با قافله مگذر مرو زین مرحله اشتر بخوابان هین هله نه از بهر من بهر خدا