مرجانه

سوی پور مرجانه بنوشت زود که مختار رابند – باید گشود

تو ما را چه دانی که از ما نه‌ای ز ما دور شو زان که مرجانه‌ای

برپور مرجانه کاول خدنگ فکندم سوی شاه من بی درنگ

پور مرجانه در آن بیت الصنم بر سریر کامرانی محتشم

از این مجلس شاه دین با عمر چو فرزند مرجانه شد با خبر

وزان پس بفرمود با یاوران سرپور مرجانه و دیگران

ورا نام مرجانه ساحر است که در سحر و در جادوئی ماهر است

به فرزند مرجانه ی نابکار که جا کرد درکربلا شهریار

چو مرجانه بشنید ازو این سخن خروشید چون شیر نر اهرمن

به فرزند مرجانه رفت آگهی که فرمانده ی تخت شاهنشهی