مذمت

از آنچه مذکور شد معلوم گردید که حقیقت خود دنیا چیزی است و در حق بندگان، چیز دیگر و اولی که زمین و اعیان موجود در آن باشد، بدی و مذمتی ندارد.

و اگر بعضی از این عادات بر او دشوار آید، با خود اندیشه کند که آنچه به سبب اهمال ادبی او را لازم آید از مذمت و ملامت، زیادت از احتمال مشقت ترک آن عادت بود، تا برو آسان شود.

«در نعمت حضرت سرور کائنات»، «در مذمت فلک و ابنای روزگار» ،«صفت ولادت معصوم شاه» ، «قصه گفتن عجب ملک پیش تخت سپه سالار بحرین» ،«سرود گفتن عجب رود از زبان نوشلب» و«پاسخ دادن نوشلب مر عجب ملک را»

درجه اول عموم خلق اند که به مدح شاد شوند و شکر گویند و به مذمت خشم گیرند و به مکافات مشغول شوند و این بدترین درجات است.

این فخر بس مرا که ندیدست هیچکس در نثر من مذمت و در نظم من هجا

موارد فوق تنها گوشه‌ای از حجم انبوه طعن‌ها و مذمت‌های وارد شده بر ابوحنیفه است وگرنه کتب تراجم و جرح و تعدیل سرشار از جرح فقهای حدیث بر ابوحنیفه می‌باشد به‌طوری‌که خطیب بغدادی بیش از پنجاه صفحه را فقط به ذکر اقوال علما در طعن و ذم ابوحنیفه اختصاص داده‌است(تاریخ بغداد جلد۱۳ صص۳۹۹–۴۵۳دارالکتب العلمیة بیروت)

چندین دوره نمایندگی مجلس، بارها وزارت کشور و معاونت مجلس شورای ملی، کارنامه سیاسی وی را تشکیل می‌دهد. او مدت‌ها با دکتر میلسپو همکاری داشت و نطق بسیار معروفی در مذمت رفتار مورگان شوستر در مجلس ایراد کرده‌است. او در کابینه دولت مهاجرین در کرمانشاه به ریاست رضاقلی خان نظام‌السلطنه مافی، وزیر فواید عامه بود. پس از بازگشت به وطن در دوره پنجم مجلس شورای ملی بار دیگر به نمایندگی از دزفول به به مجلس رفت. در اردیبهشت ۱۳۰۳ در کابینه سردار سپه به وزارت فوائد عامه و تجارت رسید اما در شهریور همان سال با ترمیم کابینه، دولت را ترک گفت.

مذمت کنندش که زرق است و ریو ز مردم چنان می گریزد که دیو

حکیمی یارانش را گفت: دانش بیاموزید، چه اگر زمانه را شما مذمت کنند، به از آن است که به سبب شما مذمتش کنند.