مدهش

مدهش پند که بر بدمنشان پند هباست «‌پند سعدی که کلید در گنج سعداست‌»

هر که بدگوی تو باشد مدهش در دل راه که بدریا نتوان کرد رها خرس و خروس

مدهش دل، که پهلوان گردد تو شوی پیر و او جوان گردد

غیر ترسم بر افسر هنر خویش کند فرصت صحبت وی بار خدایا مدهش

مدهش از پی سودا ترشی که به سوداش زیان می دارد

ز انقلابات مدهش خونین عامه برد آبروی دولت و دین

پند مدهشان که پند ضایع گردد خار نپوشد کسی به زیر خزولاد