مدروس

چو مرغی در قفس محبوس مانده درون پردهام مدروس مانده

ای جهان را بوده بنیاد از طریق مکرمت چون تو مستاصل شدی یکبارگی مدروس شد

با فتح نامه‌ها و ظفرنامه‌های تو مدروس شد حکایت و منسوخ شد سمر

دوا کن دل که دل محبوس ماندست درش اینجایگه مدروس ماندست

زمین و آسمان محسوس کردند جهان جاودان مدروس کردند

به جنب رای تو منسوخ چشمهٔ خورشید به پیش قدر تو مدروس گنبد خضرا

شود معلم عیش مبارزان مدروس شود طناب عمر محاربان مفقود

درین دَیرش چنین محبوس کردم درش دربستم و مدروس کردم

چنانش عقل اینجا کرد محبوس ندیدش هیچ آخر عین مدروس

دری مدروس شد نتوان گشادن که انگشتی برو نتوان نهادن