مدت

مدتی شد گرچه از جوش نشاط افتاده ایم می توان از خاک ما میخانه ها آباد کرد

مدتی رفتم بر امید بهی برنیامد کارم از آبی تهی

چون می‌دانی که مدت عالم خاک باد است که زود بگذرد باده بیار

رفت چون نرگسم ایام به کوری که مرا مدت عمر نیرزید به مد نظری

عزیز مصر بخارا توئی بدین دو نسب عزیز بادی تا مدت فلا انساب

از خم مدت تو جام نخست جرعه ای دور آخر افلاک