مدام

خوف: شرم از گناه گذشته و رسیدن مکروهی در آینده. اشاره دارد به مطالعه مستمر و مدام دل.

مدام خنده بدان می کشان زند ساغر که نان پخته خود را ز گریه خام کنند

در فکر اویم صبح و شام در ذکر خیر او مدام کاهل نمی‌باشم دمی عشق این تقاضا می‌کند

ساغر می مدام می‌بخشم همه خیر و ثواب می‌بینم

زهره ام ساقی و مه جام مدام است امشب فلکم چاکر و خورشید غلام است امشب

مدامم دل پر از خون جگر بی چو شمع آتش بجان و دیده تر بی

مانده ام بی این و بی آن من مدام چون کنم گفتا که سر می زن مدام

محمدامین ادیب طوسی، در ۱۲۸۳ ش. در مشهد در محله نوغان متولد شد.

تا باده لب تو بکام جهان رسید زان می جهان چو چشم تو مست مدام شد

دنی مادیگان یک نوجوان اهل محله‌ای پر از جرم و جنایت در شهر نیویورک است که با مادرش ایرن زندگی می‌کند. دنی پس از مرگ پدرش مدام به سینما می‌رود و وقتش را در دیدن فیلم‌های اکشن و به‌طور خاص فیلم‌های «جک اسلیتر» -یک پلیس محلی قهرمان در لس‌آنجلس- می‌گذراند و در سالن سینمای محبوب او پیرمردی به نام نیک از او استقبال می‌کند. نیک به دنی یک بلیت طلایی می‌دهد که ادعا می‌کند آن را از هری هودینی گرفته‌است و به او می‌گوید به‌سبب این بلیت اجازه دارد «جک اسلیتر۴» را قبل از تاریخ اکران عمومی برای او نمایش دهد.

ز کار خلق گره باز چون توانی کرد؟ ترا که دست مدام از خمار می لرزد

محمدامین اسدی (زادهٔ ۳ دی ۱۳۷۷ - قم) یک بازیکن فوتبال اهل ایران است که در پست مهاجم بازی می‌کند.

مینالم من ز شادی سوز مدام پس عشق درآموز اگر میخواهی

مدام از انتظار وعدهٔ او مضطرب بودم ولی هرگز نبود این اضطراب این بار می‌آید

محمدامین ادیب طوسی (۱۲۸۳–۱۳۶۱) ادیب و پژوهشگر معاصر ایرانی است.