مدارا کردن

اگر مردی ز دشمن دل مکن تنگ مدارا کردن اولی تر هم از جنگ

و از این جهت حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند که «پروردگار مرا امر کرد که با مردم مدارا کنم، همچنان که امر کرد که واجبات خود را به جای آورم» از حضرت امام محمد باقر علیه السلام مروی است که «در تورات نوشته است که در آن چیزهائی که خدای تعالی به موسی علیه السلام فرمود آن بود که فرمود: ای موسی در باطن خود اسرار مرا پنهان کن و پوشیده دار و در ظاهر خود آشکار کن از جانب من مدارا با دشمنان من و دشمنان خودت» و حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند که «طایفه ای از مردم مدارای ایشان با مردم کم بود و ایشان را از خانواده قریش انداختند و دور کردند با وجود اینکه از قریش بودند، و در حسب و نسب ایشان هیچ عیب و علتی نبود، و طایفه ای از غیر قریش با مردم مدارا کردند و خود را به این دودمان رفیع ملحق ساختند پس فرمودند که هر که دست خود را از مردم نگاه دارد یک دست از ایشان نگاه داشته است ولی دستهای بسیار از او بازداشته می شود».

با غم و درد دل و جان چو مدارا کردند ناوک تو طرف جان و دل ریش گرفت

گفته اند نیکو خوئی احتمال کردن مکروههاست و مدارا کردن.

خواب راحت دیده ای نام تحمل می بری سخت جانی با دل نازک مدارا کردن است

هست درمان تو با درد مدارا کردن درد خود را ز طبیبان تو دوا می‌طلبی

عجز گستاخ کند خصم زبون را صائب نتوان با فلک سفله مدارا کردن