مدار

اوست آن یک کز ددو حرف نامدار کرد پیدا در سه بعد ارکان چار

سخن بهتر از گوهر نامدار چو بر جایگه بر برندش به کار

ز دشمن مدار ایمنی جز به دوست که بر دشمنت چیرگی هم بدوست

اگر تو روزه برای خدای می داری مدار بیش برای خدای را روزه

گاه می گویی که داری انتظار یعنی امشب انتظار من مدار

عجب مدار از آن کس که ماه ما را دید چو آفتاب در آتش چو چرخ بی‌سر و پاست

تنش را بدان نامداران نمود تو گفتی که از چرخ برخاست دود

به گردنکشان خسرو آواز کرد که ای نامداران روز نبرد

بر ایشان در گنج بسته مدار ببخش و بترس از بد روزگار