مخصوص

بر آستان تو هر کس به رحمتی مخصوص مگر که خسرو بیچاره دردمند آنجا

اصفهان را، عندلیب گلشن اوست در اخوت گشته مخصوص من اوست

جز من کراست طاقت جور و جفای تو مخصوص من کس آنچه ز بیداد می توان

چون محتشم نبوده به گرد درت دوان مخصوص خدمت از همه بابت که بوده است

ز طول روز قیامت عجب هراسانم که روز هجر تو باشد به این نشان مخصوص

اگر مر جاه و جودش را خداوند بدادی صورتی مخصوص و منظر