محکوم کردن

در روز جمعه ۲۲ مارس ۲۰۱۹ نیز شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد ضمن انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که «اسرائیل به گونه ای آشکار و عمدی از خشونت‌های مرگبار و دیگر روش‌های غیرقانونی برای سرکوب تظاهرکنندگان در غزه استفاده کرده‌است.» این شورا همچنین با محکوم کردن اقدامات سرکوبگرانه اسرائیل در نوار غزه خواستار محاکمه عاملان خشونت‌ها شد و مجمع شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد بر همین اساس قطعنامه‌ای را با ۲۳ رای موافق در برابر ۸ رای مخالف به تصویب‌رساند.

در این حالت، تمایل به داشتن نظارت بر هر چیز و محکوم کردن، نفی و تنبیه افرادی که ارزش‌های سنتی را نقض می‌کنند، وجود دارد.

همچنین به دلیل حمله تعدادی از معترضان در مشهد و تهران به سفارت عربستان، حکومت سعودی با جمهوری اسلامی قطع رابطه کرد. بسیاری از نهادهای حکومتی و نظامی ایران حمله به سفارت عربستان را محکوم کردند و این حمله را به افراد خود سر و حتی نفوذی‌های کشور عربستان نسبت دادند.

گزارشگران بدون مرز نیز توقیف روزنامه اعتماد و بازداشت کارکنان روزنامه ایران را محکوم کردند.

نظام جمهوری اسلامی ایران تنها حکومتی بود که از بیانیه سازمان ملل در محکوم کردن نسل‌کشی در جریان هولوکاست، پشتیبانی نکرد.

این قانون برای محکوم کردن مردم بخاطر انتقاد از تحقیقات امنیتی دولت در توئیتر مورد استفاده قرار گرفته است.

روز بعد (۲۶ خرداد)، صدها هزار تن از معترضان، از میدان ونک تهران به سمت میدان تجریش، با سکوت و بدون دادن شعار، راهپیمایی کردند. هم‌زمان به دعوت شورای هماهنگی سازمان تبلیغات اسلامی و اطلاعیه‌های مکرر صدا و سیمای جمهوری اسلامی، حدود ۲۰ هزار تن از حامیان احمدی‌نژاد برای محکوم کردن آنچه «اغتشاش‌های جاری» نامیده شد، در میدان ولی‌عصر تجمع کردند. معترضان به نتایج آرا تظاهرات‌هایی نیز در شهرستان‌های ایران از جمله مشهد برپا داشتند.

گروه‌های حقوق بشری به سرعت دستگیری لدزما را محکوم کردند. عفو بین‌الملل، دستگیری او را محکوم کرد و آن را با انگیزه سیاسی توصیف کرد. با توجه به موارد مشابه دستگیری‌هایی که دولت ونزوئلا انجام داده بود، عفو بین‌الملل این دستگیری را به عنوان "خاموش کردن صدای مخالفان توصیف کرد. سازمان دیده‌بان حقوق بشر نیز خواستار آزادی او شد.