محکمات

معنی کلمه محکمات در لغت نامه دهخدا

محکمات. [ م ُ ک َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ مُحکَمَة. آیات محکمات ، مقابل متشابهات.آیات ظاهر المعانی یعنی آیاتی که معانی آن صریح باشد بر یک وجه. ( غیاث ). آیات محکمات ، آیات واضح که سامع محتاج به تأویل نیفتد. ( ناظم الاطباء ) ( السامی ). آیت های قرآن که یک معنی را محتمل بود. ( مهذب الاسماء ).که سائل نیازمند تأویل نیست مانند آیات : قل تعالوااتل ماحرم ربکم علیکم... تا آخر سوره که آیات واضح المراد است و شنونده را نیاز به تأویل نمی افتد. ( از منتهی الارب ). امام فخر در تفسیر کبیر گوید درباره معنای محکم و متشابه اقوال گوناگون است از ابن عباس نقل شده است که آیات محکم عبارتند از سه آیه در سوره انعام ( قل تعالوا... تاآخر این سه آیه ) و متشابه عبارت است از اوایل سور. و در روایت دیگر از ابن عباس محکم به ناسخ و متشابه به منسوخ تعبیر شده است. ( از تفسیر کبیر امام فخررازی چ 1357 ج 9 ص 182 ). و رجوع به محکم شود :
ترا ز حکمت یونان جز این چه شد حاصل
که شبهه کردی در محکمات قرآنی.قاآنی.

معنی کلمه محکمات در فرهنگ معین

(مُ کَ ) [ ع . ] (اِمف . ) آیاتی که معنی آن صریح بود و نیازمند به تأویل نباشد. جِ محکمه (محکم ).

معنی کلمه محکمات در فرهنگ عمید

آیات قرآن کریم که معنی آن ها واضح و صریح است و محتاج به تٲویل نیست.

معنی کلمه محکمات در فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع محکمه ( محکم ) آیاتی که معنی آن صریح بود و نیازمند بتاویل نباشد.

معنی کلمه محکمات در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مُحْکَمَاتٌ: محکمها (محکمات آیاتی از قرآن هستند که درک مقصود آنها نیاز به آیات دیگر ندارد و لذا مستقلاً می توان به آن آیه عمل نمود اما متشابهات آیاتی هستند که درک مقصود اصلی آنها تنها با جمع نمودن آن با آیات دیگر وکمک گرفتن از "راسخون فی العلم" که همان پیامبر صلی...
معنی تَشَابَهَ: شبیه به هم است(منظور این است که با معانی دیگری غیر از قصد اصلی نیز می توان آن را معنی کرد ولی با کمک گرفتن از آیاتی که فقط یک معنی از آنها استنباط می شود و محکمات می باشند معنی اصلی آیات متشابه نیز آشکار می گردد مثلاً ممکن است کسی با توجه به عبارت "ی...
ریشه کلمه:
حکم (۲۱۰ بار)
«محکم» در اصل از «اِحکام» به معنای ممنوع ساختن، گرفته شده است و به همین دلیل، به موجودات پایدار و استوار، «محکم» می گویند; زیرا عوامل انحرافی را می زدایند.
و نیز سخنان روشن و قاطع که هر گونه احتمال خلاف را از خود دور می سازد محکم می گویند: («راغب» در «مفردات» می گوید: حکم (و حکمه) در اصل به معنای منع است).
و ظاهر این است که «محکم» در سوره «محمّد» به همان معنای مستحکم و استوار و قاطع و خالی از هر گونه ابهام است که گاه در مقابل آن، «متشابه» قرار می گیرد، و البته آیات جهاد، چون معمولاً از قاطعیت فوق العاده ای برخوردار است تناسب بیشتری با مفهوم این واژه دارد، اما منحصر به آن نیست.
از مقابله محکمات با متشابهات به دست می‏آید: محکمات آیاتی است که در آنها تشابه نیست بلکه یک صورت دارند و معنای آنها روشن و واضح است. برای تفصیل بیشتر به «امّ» رجوع شود. ظاهراً مراد از سوره محکمه آن است که دستورهای آن کاملا روشن و واضح الدلالة باشد و جنگ را بدون شبهه توصیه کند.

جملاتی از کاربرد کلمه محکمات

باطل نایستد بر حق نیست مشتبه آن ترهات سست بدین طرفه محکمات
گیرم ز مصحف رخت آیات محکمات گر ساعد چو سیم تو گردد حمایلم
لایزال و وارداتش نو به نو برگ و بار محکماتش نو به نو
محکماتش وانمودی از کتاب هست آن عالم هنوز اندر حجاب
حکمش زده بر سپهر رایات صدگونه ز محکمات آیات
وَ قاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ... الآیة... اول آیتی که فرو آمد در قتال و جهاد با کافران این آیت بود، و مصطفی ع بر موجب این آیت جنگ میکرد، هر کس از کافران که بجنگ آمدی با وی جنگ کردی، و اگر نه ابتدا نکردی، چنانک گفت وَ لا تَعْتَدُوا ای لا تبدوا و لا تفجأوهم بالقتال، ناگاه ایشان را مکشید پیش از آن که باسلام دعوت کنید، و ابتدا مکنید مگر که ایشان ابتدا کنند: إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ پس این آیت و این حکم منسوخ شد بآنچه گفت فَاقْتُلُوا الْمُشْرِکِینَ حَیْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ این قول بعضی مفسران است، اما ابن عباس و مجاهد میگویند این آیت از محکمات قرآن است که از حکم آن هیجیز منسوخ نشد، و فرمانست بقتال کافران. چنانک جایهای دیگر بآن فرمود فَاقْتُلُوا الْمُشْرِکِینَ قاتِلُوهُمْ یُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَیْدِیکُمْ قاتِلُوا الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ و اشباه ذلک، و باین قول معنی وَ لا تَعْتَدُوا آنست که زنان و کودکان را مکشید، و چون زینهار خواهند زینهار دهید، و زینهار مشکنید، و از عهد باز پس نیائید، و چون گزیت پذیرند گزیت ازیشان بپذیرید، و این گزیت پذیرفتن خاصه اهل کتاب راست، بنص قرآن و ذلک فی قوله تعالی قاتِلُوا الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْیَوْمِ الْآخِرِ الی قوله مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ حَتَّی یُعْطُوا الْجِزْیَةَ عَنْ یَدٍ مجوس را همین حکم است که، مصطفی ع گفت، «سنّوا بهم سنّة اهل الکتاب»
و دلیل بر اثبات احکام شریعت آن است که بدانی که از خداوند تعالی به ما رسولان آمدند با معجزهای ناقض عادت، و رسول ما، محمد مصطفی صلی اللّه علیه و سلم حق است و وی را معجزات بسیار است و آن‌چه ما را خبر داده است از غیب و عین، جمله حق است. رکن اول از شریعت کتاب است؛ لقوله، تعالی: «منه آیاتٌ محکماتٌ (۷/آل عمران)»، و دیگر سنت است؛ لقوله، تعالی: «و ما اتیکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَما نهیکُم عَنْهُ فَانْتَهُوا (۷/الحشر)»، و سدیگر اجماع امت است؛ لقوله، علیه السّلام: «لایجتمعُ امّتی عَلَی الضَّلالَةِ، علیکم بالسّوادِ الاعظم.» و در جمله احکام شریعت بسیار است، و اگر کسی خواهد تا جمله را جمع کند نتواند؛ از آن که لطایف خداوند تعالی رانهایت نیست.
هر ذره آیتی بود از مصحف رخت مائیم در کتاب تو آیات محکمات
چشم او بر واردات کائنات تا ببیند محکمات کائنات
آنکه نسخۀ ذاتش دفتر کمالاتست مصحف کمالاتش محکمات آیاتست
معرفت هدف از نگارش این تفسیر را فراهم کردن زمینه برای تفسیر صحیح قرآن دانسته‌است. وی در مقدمه کتابش می‌نویسد: «آنچه پیش روی شماست، تلاشی علمی و مطابق با ضوابط و قواعد نقد، برای بازشناسی روایات تفسیری صحیح از ضعیف در پرتو محکمات کتاب و سنت است و از هرگونه تلاشی برای گردآوری روایات و آثار از مهمترین کتاب‌ها و اصول حدیثی و تفسیری مورد اعتماد عموم فرق مسلمانان و چینش و نقد آنها و ارائه آنها با شیوه‌ای منظم، خودداری نکرده‌ام.»