محلی

چون من به خون خود نشوم غرقه از بتان کز من به تیغ کم‌محلی دل بریده‌اند

ابر درر نثاری و بحر گهر عطا سعد زحل محلی و کوه فلک توان

وَ أْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوابِها ای اطلبوا المعروف من اهله هر معروفی را جایی هست، و هر کاری را رویی و هر برّی را محلی و اهلی، چون نه بجای خویش و نه از اهل خویش طلب کنی برّ نباشد، برّ آنست که از اهل خویش طلب کنی. مصطفی ع بر وفق این گفت «اطلبوا المعروف من اهله» «اطلبوا الخیر عند حسان الوجوه»

ای طبیب دل و جان سوی خود از ناز مرا کی محل میکنی و درد من از کم محلی است

غافلی کز من به رویت مانده باقی یک نگاه در محلی این چنین چشم از من غافل مبند

چون ایزد با قدرت و محلی چون پیغمبر بی کبر و بی همالی

نطفه را بی شهوت از صلبش گشاد در محلی جز رحم آرام داد

گهی باشد که از علم لدنیست که محتاج محلی یا مکان نیست

جان ندارد محلی پیش لب شیرینت خوشتر از جان چه توان بود که تا آن بدهم

عمر خود را به محلی گذراندند ولی جا پس از رحمت خود در همه دنیا کردند