محفل

ای که می‌خواهی چراغ محفل امکان شوی غیر ازین‌ کز دیده‌ات آتش چکد دیگر چه حظ

بعد آن خورشید اختر سوز باد آه آتشبار شمع محفلم

بازار سیاه است و کلوپ‌های شبانه محفلی برای فعالیت‌های غیرقانونی اوست.

از محفل حسن تو رسد فیض به خوبان خورشید کمر بسته ی این پای چراغ است

تیرگی از بخت ما صائب سخن بیرون نبرد شمع روشن کرد محفل را و پیش پا ندید

ای خواجه درین محفل اگر فتنه منم تو خوش بنشین که فتنه بر می خیزد

به‌داغ بی‌نگاهی رفت‌ازین محفل چراغ من شکست آیینهٔ رنگی‌که‌گم‌کردم تماشا را

چهره ی او چراغ بزم رقیب شعله ی آه شمع محفل ماست

رفتیم به سر زود درین محفل مستان ساقی می تندی به ایاغ دلما ریخت

سپند خام بیجا در میان می افکند خود را درین محفل صدا از بیقراران برنمی خیزد

نبودم شمع تا از سوختن حاصل‌ کنم رنگی درین محفل به‌ امید چه یا رب چشم وا کردم