محط

زمین و آسمان گاه محط رحل احسانش سراسر گشته است از زیر و بالا اشتر و حجره

العذر عندی لک مبسوط و الذنب عن مثلک محطوط

اکنون همه نسیم ها سموم گشت و همه شهدها سموم، همه سینه ها خنق خانه شدائد گوناگون و همه دلها محط رحل مکائد روز افزون.

هم از این علم از تو سئوال کنم و بدین طریق استدلال، بگو ای پیر سال پیموده عمر فرسوده که از عهد نبوت تا بدین عهد که محط رحل وجود ماست.

رجال فضل سوی صدر تو کنند رحیل که هم محل رجالست و هم محط رحال

آسمان در محطبخت هر غرّه ی فصل ربیع پرّ را از آتش خورشید بریان یافته

از برای جاه سلطان نز پی سگبان و سگ دل محط رحل سگبانان سلطان داشتن

قوله: «وَ إِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ یَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفی‌» النفسی لا تقف علی ما فی القلب، و القلب لا یقف علی اسرار الروح، و الروح لا سبیل له الی حقائق السر، و الّذی هو اخفی فما لا یطّلع علیه الّا الحق. نفس چه داند که در کنج خانه دل چه تعبیه است، دل چه داند که در حرم روح چه لطائف است، روح چه داند که در سراپرده سرّ چه ودایع است، سرّ چه داند که در اخفی چه حقایقست، نفس محلّ امانتست، دل خانه معرفتست، روح نشانه مشاهدتست، سرّ محط رحل عشق است، اخفی حق داند که چیست، و داننده آن کیست، و هم و فهم خلق از دانش آن تهیست.

ابراهیم بن علی شرفی شهرت‌یافته به محطوری (؟ -۱۷۰۰م) جادوگر یمنی در سدهٔ هفدهم میلادی/دوازدهم هجری بود که رهبر قیامی علیه حکومت شد.